گفت: مرا نجنگیده باختی ،
این باخت ، تا ابد قلبت را خواهد سوزاند ...

گفت
مرا
نجنگیده
باختی
این
باخت
تا
ابد
قلبت
را
خواهد
سوزاند

نه هر بزرگی نشانه دانایی‌ست و نه هر کوچکی دلیل نادانی، نه هر باختی پایان راه است و نه هر شکستی سقوط. گاهی شکست، شکل پنهان پیروزی‌ست و گاهی سکوت، فریاد بلند خرد، آن‌که کوچک شمرده می‌شود شاید روزی کوه‌ها را جابه‌جا کند و آن‌که امروز زمین خورده، فردا با همان زانوهای زخمی به قله برسد.

من؟ هم فهمیدم، هم خبر دارم فقط تو دیگه ارزش واکنش نداری، اون لحظه باید قدر میدونستی الان تبدیل شدم به کسی که هر جا باشی بگی کاش قدرش رو میدونستم، یسری چیزها باخته، تو هم همه طوره من رو باختی عزیزم.

اونی که رفت باید میرفت،
اونی که زد باید میزد
اون پولی رو که باختی باید میباختی
اون دلی که شکست باید میشکست
اون رفاقتی که تموم شد باید میشد
اینا همش باید میشد تا تو بشی "تو".

‏بد باختی پسر جون دیگه هیچکس مثل من با چشم‌های پر از عشق و ذوق نگاهت نمیکنه.

چرا وقتی یک نفر دوستتون داره، بدون سیاست، بی‌شیله پیله و خورده شیشه، بدون اذیت و بازی‌های روانی، اذیتش می‌کنید و باعث می‌شید بیزار بشه از دوست‌داشتنِ کسی؟! مثل این‌که همون دغل‌بازای با همه بپَر و با سیاست و دوست دارید که تا به خودتون بیاید ببینید مفت بازی و باختید نه؟!

اصلا اشکال نداره گریه کن، ولی بعدش ایستاده واسه خودت دست بزن، تو نباختی فقط اون کسی رو از دست داد که حتی موقع رفتنش از صدتا، صد و یکی دوستش داشتی.

اونی که رفت باید می‌رفت،
اونی که زد باید میزد،
اون پولی رو که باختی باید می‌باختی،
اون دلی که شکست باید می‌شکست،
اون رفاقتی که تموم شد باید می‌شد،
اینا همش باید می‌شد تا تو بشی «تو».

امیدوارم از دست دادن من، تو رسیدن به اون چیزهایی که میخوای بهت کمک کنه وگرنه واقعا برات ناراحت میشم که انقدر بد باختی.