خانواده ساختار عجیبیه!
هم میخوای ازشون فرار کنی،
هم دوست داری پیششون باشی؛
هم بیشتر از همه هواتو دارن،
هم بیشتر از همه اذیتت میکنن؛
هم آرامشن هم استرس؛
ابتدا و انتهای خیلی چیزها رو میشه باهاشون تجربه کرد؛
ولی در آخر بعد از خودت،
خانواده بیشترین طرفدارتن.
دوستت دارن؛ ولی بلدت نیستن!

هنوزم برام عجیبه که چرا بیشتر آدما وقتی مثه خودشون باهاشون رفتار میکنی ازت عصبانی میشن!
‏شخصا دنبال اینم که جوری باهام برخورد شه که با بقیه برخورد میکنم.

‏همه خوب به نظر می رسن، تا وقتیکه یک گفتگوی عمیق و صمیمانه رو باهاشون شروع میکنی، و اونجاست که متوجه میشی، که این نسل غمگینی از مردمه، که از طریق چهره های خندون و تصاویر زیبا برای زنده موندن دارن تلاش می کنن.

یه آدمایی هم هستن که باید باشن...
اصلا نبودنشون انگار واسه این دنیا تعریف نشده
دلت میخاد ساعت ها باهاشون حرف بزنی...
بدون اینکه نگران چیزی باشی...
این آدما میتونن دنیای خاکستری مارو رنگی کنن
دقیقا مثل تو:)
...

یه سریام تا میبیننت میگن
چاق شدی
لاغر شدی
جوش زدی
بهت نمیاد
اینا قرار بود آیینه توالت بشن دست روزگار باهاشون یار نبود.

آدم بی معرفت وجود نداره
فقط طرف باهات حال نمیکنه
وگرنه برو ببین واسه اونایی که باهاشون حال میکنن چقد بامعرفته.

کاش یسری آدما گاهی مثل مهران مدیری میپرسیدن :
چیزی هست بخوای بگی و من نپرسیده باشم ؟
اونوقت آدم می نشست تا صبح حرف می زد باهاشون ... :))

اینایی که باهاشون قهر میکنید یهو بهم میریزن..،
اینا خیلی تنهان، جز شما کسیو ندارن :)

The people you meet are either reflections of a repeated cycle or guides towards a new start notice the difference

آدمهایی که باهاشون آشنا میشی؛ یا انعکاسی از یه چرخه ی تکراری هستن، یا راهنمایی به سمت یه شروع جدید. تفاوت این دو رو دریاب

.࿐

یه مقدار حوصله برام مونده که اونم گذاشتم برای آدمایی که باهاشون حال میکنم