من شاید بخوام سر شغلم و موقعیت اجتماعیم با آدم‌ها رقابت کنم، اما هیچوقت بخاطر موندن پارتنر، رفیق، دوست و هر آدمی که بخوام تو زندگیم بیش از حد مراقبش باشم که کسی نزدیکش نشه و فلان‌ جا نره و فلان کار نکنه رقابت نمیکنم، چون اعتقاد دارم آدمی که برای منه هیچوقت قرار نیست از دستم بره اگه رفت حتما مال من نبوده.

بخاطر کسی که بعد از شکستن قلبت میتونه آروم بخوابه، خوابت رو از دست نده.

اگه یه رابطه‌ای که به انتهای خط رسیده رو تموم کنید، تلاش‌هاتون هدر نمیره، اما اگه بخاطر تلاش‌هایی که کردید یه رابطه اشتباه رو ادامه بدید، عمرتون هدر میره.

میخوام نفرینت کنم بخاطر تمام روزاییکه :
گریم انداختی،
قلبمو به درد اوردی،
حرصایی که بهم دادی،
استرسی که بهم وارد کردی،
شب بی خوابیایی که به سرم اوردی...

ولی نمیتونم :)! اگ تو بلایی سرت بیاد من میمیرم !

اگه بخاطرت حرص میخوره، بهت گیر میده، رو حرفا و کارات حساسه، کافیه یچی بخوای تا برات فراهمش کنه و باعث لبخندت میشه دو دستی سفت بچسب بهش و نزار ازت دلسرد بشه. باور کن اون تورو از خودش بیشتر دوست داره.

کسی رو وسط راه ولش نکنید
شاید اصلا این راهِ اون نیست
و فقط بخاطر شما اومده....

‏چرا من تو‌ رو بخاطر چیزی ببخشم که اگه من همون رو انجام میدادم تو ازم متنفر میشدی؟

اصلا از سخت‌گیر بودن و حد و مرز گذاشتن تو رابطه‌تون نترسید، اونی که شما رو بخواد بخاطر حد و مرز گذاشتن رهاتون نمیکنه، آدم‌ها ارزش چیزی که سخت به دستش میارن رو بیشتر میدونن.

بخاطر خودت...
بخاطر حس هایی که دوست داری تجربه کنی،
بخاطر جاهایی که دوست داری بری،
بخاطر رسیدن به چیزهایی که دلت میخواد،
بخاطر خوب شدن حالت،
بخاطر آرزوهات،
رویاهات،
خواسته هات؛
بخاطر "خودت"
تلاش کن.

آره من یه وقت‌هایی از دستت عصبی میشم، ناراحت میشم، حسودی میکنم، سرت غر میزنم، اذیتت میکنم، از دستم خسته میشی، یجاهایی ناامیدت میکنم و حتی باعث میشم بترسی، فقط خواستم بگم همه این‌ها از سر عشق و علاقه زیاد من به توعه وگرنه بقیه آدم‌ها بی‌ارزش‌تر از اونی هستن که بخاطرشون عصبی بشم یا واسشون خودم رو به آب و آتیش بزنم.