آدم‌ها از همدیگه دور میشن، بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که نباید به هم بزنن ولی میزنن و بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که باید به هم بزنن ولی نمیزنن.

شده تا حالا لباسی رو برای یه قرار خاص خریده باشید و هرگز اون قرار خاص پیش نیومده باشه؟ یا مثلا یکی بهتون بگه بخاطر من موهات رو بلند کن و وقتی موهاتون رو بلند شد دیگه اون آدم نباشه؟ یا کادوی تولدش رو بگیری و روز تولدش باهات قهر کنه؟ شده تا حالا یه عالمه عشق رو دستتون باد کنه؟

دلم از این آفلاین شدن‌های طولانی مدت بخاطر حال خوب و سرگرمی میخواد، از این‌ها که نه وقت میکنی، نه دلت میخواد گوشیت رو چک کنی.

سردرد، معده درد و مشکل‌های دیگه‌ام بخاطر حرف‌هاییه که ریختم تو خودم، حرف‌‌هایی که باید فحش میشدن تو روی یه سری آدم که سرم درد نگیره، تهوعی که باید خالی میشد تو روی یه تعداد که معده درد نشه، قلبی که یه تعداد شکستنش و تهش گفتن تو چقدر کم ظرفیتی.

کاش میتونستم قلبم رو بخاطر تموم دردهایی که داره تحمل میکنه بغل کنم🫀

قدر اون یک‌ باری که بدجور قلبتون شکست رو بدونید، اگه الان از پس هر چیزی میتونید بربیایید بخاطر اون اتفاقه.

«آغوش تو، انگار عذرخواهیِ دنیاست از من بخاطر تمام رنج‌هایی که کشیده‌ام.»

من آدمیم که با هزار جور سختی بزرگ شدم
وقتی با من حرف میزنی،
یکم مراعات کن، من کسی نیستم که بخاطر موقعیت، یا وضع مالیت خودمو کوچیک کنم.:)

آدم‌ها رو زود می‌بخشم، نه بخاطر خودشون، بخاطر خودم. نگه داشتن خشم و کینه، مثل نگه داشتن یه تیکه شیشه تو جیبه، هر لحظه ممکنه زخمیت کنه.

اون زخم از طرف کسی بود که بهش میگفتم دوست، بخاطر همین انقدر درد داشت.