از خواب خسته ام؛ به چیزی بیشتر از خواب نیاز دارم، چیزی شبیه بیهوشی، برای زمان طولانی، شاید هم از بیداری خسته ام از این که بخوابم و تهش بیداری باشد، کاش می شد سه سال یا شش سال یا نه سال خوابید و بعد بیدار شد، نشد هم نشد...

دلم نمیاد شب‌ها بخوابم، میترسم فردا روز بدتری باشه.

بعضی شب‌ها انقدر فشار روم زیاده میترسم بخوابم چون فکر میکنم ممکنه تو خواب قلبم وایسه.

دلم می‌خواد بخوابم کف پشت‌ بوم فقط ماه رو تماشا کنم.

دوست دارم دفتر زندگی‌رو برای همیشه ببندم و راحت بخوابم، آروم و بی‌هیچ نگرانی و آزاری، برای همیشه و تا به ابد.

امروز هم گذشت و خبری ازت نبود
میرم بخوابم اونجا یه سر بهم بزن...

#.🩵

شاید فقط اینجا بتونم
با آرامش و راحت بخوابم .

این روزا نه دلم میخواد بیدار شم، نه دلم میخواد بخوابم نه دلم میخواد کار کنم نه دوست دارم بیکار باشم نه دلم میخواد برم خونه نه میتونم تو خونه باشم نه دوست دارم تنها باشم نه میلی به کسی دارم. در " نمی‌دونم چمه ترین " حالت ممکنم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

داشتم میرفتم پیامامونو دوباره بخونم، فهمیدم بهتره گوشیمو بزنم به دیوار و برم بخوابم. چون شکسته شدن گوشیم، بهتر از شکسته شدن قلبمه

یکی از عجیب‌ترین پدیده‌هایی که تو زندگی تجربه می‌کنم، دلشوره و اضطراب بدون هیچ پیش زمینه‌ایه!
اینجوری که دراز کشیدم بخوابم، ولی دلشوره دارم!
حالا بابت چی؟ هیچی!