زندگی به اندازه کافی سخت هست، پس نمی‌خوام با کسی باشم که زندگی و برام سخت‌تر کنه.

خیانت جوری برام خط قرمزه
حتی دوست عادیمم به پارتنرش خیانت کنه
برای همیشه از چشمم میوفته...!

من متنفر شدن از آدمارو بلد نیستم
فقط یهو برام بی اهمیت میشن،
دیگه پیگیر کاراشون نمیشم
اهمیت نمیدم که کجا میرن،
دیگه نگرانشون نمیشم،
همین...
متنفر شدنو بلد نیستم ولی،
بیخیال شدنو خوب بلدم !

‏چقدر
بود
و
نبودمون
بی‌اهمیته
واسه
کسایی
که
برامون
با
اهمیتن .

‏در روابط سمی یه چرخه بهشت و جهنم وجود داره، روزها و لحظاتی هست که طرف میبردت تو بهشت و در مقابل روزهایی هست که انگار شکنجه‌ت میکنه. تو ممکنه به این چرخه عادت کنی، شکنجه رو تحمل کنی چون امید داری روزهای بهشتی میاد.
توی روزهای شکنجه با خودت بگی: تحمل میکنم، یادته اون روزایی که خیلی ماهه؟ مهربونه؟ عاشق منه و برام هر کاری میکنه؟ در حالی که به جای این باید بگی: یادته اون روزایی که ذات واقعیش رو خیلی خوب پنهان میکنه؟

متنفرم از آدم هایی که در حقم بدی میکنن و بعدش میان بار ها عذرخواهی میکنن تا ببخشمشون و همه چیز عین قبل بشه؛ شاید به زبون بیارم که بخشیدمت ولی دیگه از چشمم افتادی و هیچ ارزشی برام نداری.

ولی هیچکس اونجوری که من براشون بودم؛
برام نبودن!

هنوزم برام عجیبه که چرا بیشتر آدما وقتی مثه خودشون باهاشون رفتار میکنی ازت عصبانی میشن!
‏شخصا دنبال اینم که جوری باهام برخورد شه که با بقیه برخورد میکنم.

چیه این کلمه‌ ''بمون''؟
‏که وقتی می‌شنویش انگاری دنیا رو بهت دادن!
‏-بمون باهام
‏-بمون تو زندگیم
‏-بمون تا بمونم
‏و قشنگترین و شیرین‌ترینش اینه که بگه: بمونی برام...



الهی بمونید برای هم..

دلم میخواست یکی بیاد بگه هر طور ک تو میگی هرکاری میگی میکنم ولی تو بمون برام🫠