به‌نظرم بهتره به آدم‌ها بگیم که چقدر برامون مهم و ارزشمندن— نه به‌خاطر اینکه هر لحظه ممکنه ترکمون کنن یا به هر دلیلی دیگه نباشن؛ بلکه به این خاطر که حالا، در این لحظه؛ اینجان. و ارزش گفتنش رو داره.

ولی من باور دارم یه روزی
بین تمام بالا و پایین های زندگیمون
دقیقا جایی که انتطارشو نداریم؛
خدا برامون میسازه و انقدر قشنگ که
باورمون نمیشه ! مطمئن باش....🤍

‏اون‌هایی که فکر میکنن به اخلاق‌های گندشون عادت میکنیم در واقع باید بدونن کم کم برامون بی اهمیت میشن وگرنه کسی به بی‌توجهی و بداخلاقی عادت نمیکنه.

ای کسانی که برامون خوبی نخواستین
ما حالمون خوبه!!!



. .

مگه از اون زمان برامون چیزی موند جز حرف‌های بزرگ و تهی که فقط توی هوا معلق شدن؟

ولی من باور دارم یه روزی بین تموم بالا پایین های زندگیمون خدا برامون میسازه اونقدر قشنگ که باورمون نشه .

نوشته بود هربار که از یک کار ناخوشایند اجتناب میکنیم، ذهن ما بیشتر به این باور میرسه که ناتوان هست!
پس برای اثبات ناتوان نبودن به ذهنمون، باید با کارهایی روبرو بشیم برامون ناخوشایندن و به همون اندازه برای رشدمون واجبن.

چاووشی یه چیزی میدونست که برامون خوند:

" ‏ای دریغا از جوانی، سوخت و دود هوا شد پیش رویم زندگانی "

Our hearts are like a comedy full of cologne bottles, some of them are finished for us, but we still don't want to throw them away...!

‏دلمون مثل کمدیه پر از شیشه ادکلن تموم شده بعضیا برامون تموم شدن ولی همچنان دلمون نمیاد دور بندازیمشون ...!

روند جالبیه، آدم‌ها ممکنه برامون از یه غریبه تبدیل به یه دوست بشن و بعدش از یه دوست به چیزی بیشتر، و یهو خیلی غریبه‌تر از غریبه.

«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»