زندگی بهم یاد داد
در مورد هیچ مسئله ای
اظهار نظر قطعی نکنم؛
چون همه چیز
به مرور زمان عوض میشه ،
ادم ها ، نظراتشون ، شخصیتشون، برخوردهاشون


صدای بی گزند
.️.

اگه
میفهمیدی
که
چقدر
دارم
اذیت
میشم
هیچ‌وقت
باهام
اینطوری
برخورد
نمیکردی.


. .

اگر
قرار
بود
باهات
اندازه
لیاقتت
برخورد
کنم
باید
میزاشتمت
کنار
سطل اشغالی
خوشتیپ .

قشنگیش به اینه که اگه طرف بد بود
ولش نکنی بری
کنارش بمونی، جمع و‌ جورش کنی...
لازم بود خیلی جدی‌تر برخورد کنی ولی درستش کنی.
دوست داشتن و موندن با کسی که هیچ عیب و ایرادی نداره که هنر نیست!

«نمی‌دونم کجای مسیر فکر کردی مهربونی به غریبه‌ها جبران‌کننده‌ی رفتارت با نزدیکانه… اما علم میگه: کیفیت شخصیت آدم، در نحوه‌ی برخورد با حلقهٔ نزدیکش مشخص می‌شه، نه در اجرای نمایش اجتماعی»

رفتار من بازتاب همون برخوردیه که باهام میشه، هر چقدر هم احترام ببینم همونقدر احترام میذارم، هر چقدر واسم ارزش قائل بشه همونقدر ارزش قائلم، ساده‌ست، چیزی که به من میدی همون رو پس میگیری.

عاقل‌تر که بشید
می‌فهمید طرز برخورد طرف توی رابطه
خیلی مهم‌تر از علاقه‌ش به شماست.

در کل بنظرم آدم باید طوری زندگی کنه که فردا پس فردا اگه به مشکلی برخورد حداقل با خودش نگه نکنه دارم چوب دل حسود و سیاهم رو میخورم.

حالم بهم میخوره از این‌هایی که شل کن سفت کن در میارن، یه روز لاس میزنن سه روز غیب میشن، بلاتکلیفن، هیچ پلنی برای ورود به رابطه باهات ندارن و الکی اسم آشنایی میندازن رو رفتارشون و آب نمکی باهات برخورد میکنن، گمشو احمق یا بتمرگ یا خداحافظ.

‏اگه کسی ازتون درخواستی کرد، شما نه گفتید و اون شخص بهش برخورد‌، اصلا ازتون درخواست نکرده، بهتون دستور داده.