به کسی که برایت نمی‌نویسد، مزاحمِ روزهایت نمی‌شود، درباره‌ات نمی‌خواند،
مهم‌ترین تاریخ‌های تو را حفظ نمی‌کند و زندگی‌ات را پُر از کارهای شگفت‌انگیز نمی‌کند، وابسته نشو.

عشق وابسته به یک چیزه؛ «توجه».
میگه: اگه کسی بهت گفت دوست دارم؛
ولی بهت توجه نکرد، بدون که دوستت نداره.
ولی اگر کسی حواسش بهت بود؛ از غصه ت غمگین شد، تو جمع ها نتونست بهت بی توجه باشه و همیشه پیگیرت بود، حتما دوستت داره.

تو لیلیوم خریدن اینکه حواست باشه غنچه های بسته یا نیمه بازش از کاملا بازا بیشتر باشه مهمترین نکته اس .🩷

♡

کائنات وجودی واحد است. همه چیز و همه کس با نخی نامرئی به هم بسته‌اند. مبادا آه کسی را برآوری؛ مبادا دیگری را، به خصوص اگر از تو ضعیف تر باشد، بیازاری. فراموش نکن اندوه آدمی تنها در آن سوی دنیا ممکن است همه‌ی انسان‌ها را اندوهگین کند و شادمانی یک نفر ممکن است همه را شادمان کند.

وقتی چشم‌هایت را باز می‌کنی می‌بینی بزرگترین ضربه هارا همان‌هایی زدند که زمانی با چشم بسته و از ته دل دوستشان داشتی.

زندگی جوری آدمو عوض می‌کنه که
خودش هم متوجه نمیشه؛ یاد میده
کمتر اعتماد کنی، کمتر حرف بزنی،
کمتر وابسته بشی. یه روز به خودت
میای و می‌بینی اون آدم قبلی نیستی،
فقط یه نسخه‌ی زخمی‌تر با یه لبخند
سردتری.

و اگر رفتی، هرگز بازنگرد
بازگشت تو نه تنها زخمی را درمان نمی‌کند، بلکه زخم‌های بسته را دوباره تازه می‌کند.....

‏ولی تو صبر کردی تا وابسته شم و بعد رفتی.

تنهایی؛
آدم پوچ می‌گیره، آدم غنی تحویل می‌ده.
آدم ضعیف می‌گیره، آدم قوی تحویل می‌ده.
ذهن بسته می‌گیره، ذهن باز تحویل می‌ده.
آدم سطح می‌گیره، آدم خبره تحویل می‌ده.
آدم‌ گم شده می‌گیره، آدم مصمم تحویل می‌ده.
تنهایی، یه نوع دستگاه اپدیته. دستگاه آدم سازیه.
آدم توی تنهایی راهشو پیدا می‌کنه و ساخته می‌شه.
مهم نیست چند سالته، خوبه که تنهاییتو دوست داشته باشی.
و اگه از تنهایی فراری هستی یا می‌ترسی. بدون به شدت قراره آسیب ببینی.
-دیاکو.

آه چه زندگی‌ای ؛ تاریک ،فرو بسته و غمبار.