تا اینجای زندگی با چای دووم آوردیم
از این جا به بعدشم میتونیم .️.

♡

‏چجوری ببخشمت؟
تو به هر روشی که بلد بودی ناراحتم کردی که هیچ، بعدشم طلبکار بودی…

من گفتم عیبی نداره ولی بعدش دیگه از ته دل نخندیدم، من گفتم عیبی نداره ولی بعدش دیگه نتونستم اعتماد کنم به کسی، من گفتم عیبی نداره ولی یه قسمتی از من برای همیشه از دست رفت، من گفتم عیبی نداره ولی بعدش ذوقم کور شد برای همیشه، من گفتم عیبی نداره ولی بعدش تو عکسام خوشحال نبودم، من گفتم عیبی نداره ولی تا دلت بخواد عیب داشت.

نمی‌دونم دفعه‌ی دیگه که ناراحتم کردی برای بخشیدنت چه بهونه‌ای بیارم که بعدش بتونم از خجالت خودم در بیام.

امروز خیلی تو فکرم بعدش که ازش دراومدم میام دیدنت.

وقتی روشنایی های منو خاموش می کنی، بعدش از تاریکیم شکایتی نداشته باش.

به درجه‌ای از خستگی رسیدم که حوصله بودن در کنار آدم‌ها رو دیگه خیلی به ندرت دارم و نهایت مدت زمان ارتباط اجتماعی که میتونم داشته باشم حدودا دو ساعته و بعدش باید برگردم به غارم.

‏داشتن امنیت عاطفی تو روابط خیلی مهمه، اینکه حتی وسط بدترین بحث‌ها و دعواها، هر دو طرف میدونید که قرار نیست ترک بشید و بعدش همه چیز تموم بشه.

بعضی وقتا دلم میخواد بهت زنگ بزنم بگم آدما دارن بهم آسیب میزنن و اذیتم میکنن، بعدش یادم میاد یکی ازون آدما خودت بودی.

اصلا اشکال نداره گریه کن، ولی بعدش ایستاده واسه خودت دست بزن، تو نباختی فقط اون کسی رو از دست داد که حتی موقع رفتنش از صدتا، صد و یکی دوستش داشتی.