یه فکت هست که میگه:

"دلیل اینکه نمیتونی کسی رو از ذهنت بیرون کنی اینه که تو هم هنوز توی ذهنش هستی!"

فعلا با این فکت ها دلتونو خوش کنین تا ببینیم چی میشه!

ما تو رابطه آسیب میبینیم و همون رابطه هم میتونه ما رو ترمیم کنه، گاهی ارزشش رو داره که اعصابمون براش خورد بشه، به توافق رسیدن دوتا فرهنگ و گذشته مختلف سخته اما با گفتگو و درک متقابل امکان پذیره، قرار نیست همیشه وسط راه همدیگه رو رها کنیم، بعضی‌ وقت‌ها باید بمونیم‌ و‌ بسازیم، دوباره و دوباره.

You never realize how much you love someone until you watch them love someone else.

هیچ وقت متوجه نمیشی که چقدر عاشق کسی هستی تا زمانی که ببینی اون فرد، کس دیگه ای رو دوست داره.

همینطوری الکی حذف نکنید، با یه رفتار بد از آدم‌های همیشگیتون دل نکنید، بمونید، صحبت کنید و حل کنید، با صحبت همه چی حل میشه، یه روز به خودتون میاید و میبینید، سر چیزهای الکی همه آدم‌های اطرافتون رو از دست دادید و و خودتون موندید تک و تنها، جای بعضی آدم‌ها رو هیچکس نمیتونه براتون پر کنه.

تنهایی؛
آدم پوچ می‌گیره، آدم غنی تحویل می‌ده.
آدم ضعیف می‌گیره، آدم قوی تحویل می‌ده.
ذهن بسته می‌گیره، ذهن باز تحویل می‌ده.
آدم سطح می‌گیره، آدم خبره تحویل می‌ده.
آدم‌ گم شده می‌گیره، آدم مصمم تحویل می‌ده.
تنهایی، یه نوع دستگاه اپدیته. دستگاه آدم سازیه.
آدم توی تنهایی راهشو پیدا می‌کنه و ساخته می‌شه.
مهم نیست چند سالته، خوبه که تنهاییتو دوست داشته باشی.
و اگه از تنهایی فراری هستی یا می‌ترسی. بدون به شدت قراره آسیب ببینی.
-دیاکو.

یه روزی یسری‌ها رو انقدر واسه خودمون خوب میسازیم که حتی خودمون هم باورمون نمیشه این همه خوبی تو وجودشون باشه، یه شبی انقدر چهره کریهشون رو یهویی رو میکنن تو قلبت که قلبت وایمیسته از این همه زشتی و سیاهی، بعد اون شب دیگه حتی اگه خوب‌های واقعی هم ببینی، قلبت باورشون‌ نمیکنه.

There is nothing more beautiful than seeing a person being themselves.

هیچ چیز زیباتر از این نیست که ببینی یه آدم خودشه.

«تا حالا دیدید کسی از در بیاد تو و بگه ببینید من دو تا دست دارم؟
آدمی که چیزی و داشته باشه و به خودش اطمینان داشته باشه؛ داد نمیزنه چون می‌دونه چی داره.»

این حرف همیشه پس ذهنم هست و تا الان خلافش بهم ثابت نشده.

هرجا توی روابطت حس کردی محبت نمیبینی برو، اصل روابط محبت و اهمیته، چه روابط دوستانه چه خانواده و چه پارتنر .

یهو چشم باز میکنی میبینی به ورژنی از خودت رسیدی که هیچی از خودت مهم‌تر نیست.