متاسفانه یه آدمی هستم که به همه کس و همه چی زود اعتماد میکنم و بهشون کمک میکنم، درحالی که میدونم ‌همشون باعث از دست دادن عصاب روانم میشن.

متاسفانه یه آدمی هستم که به همه کس و همه چی زود اعتماد میکنم و بهشون کمک میکنم درحالی که میدونم همون‌ها باعث از دست دادن اعصاب و روانم میشن.

متاسفم که این رو میگم ولی راه دیگه‌ای نیست، تنها راه مقابله با یک خودشیفته فقط و فقط قطع ارتباط باهاشه، به غیر از این هر کار دیگه‌ای انجام بدی فقط وقت، سلامت روان و جسمت رو تقدیمش کردی.

متاسفانه باید بگم دیگه مثل قبل دوست ندارم، نه اینکه یهو عوض شده باشم یا نخواسته باشم، فقط یجایی وسط همه‌ چی خسته شدم، کم‌ کم، اون حسی که بود دیگه مثل قبل برنگشت.

بله متاسفانه به‌ قول احمد کایا " به تمام کوه‌هایی که اعتماد کرده بودیم ، برف بارید "

میدونی چرا هرگز نتونستم ببخشمت؟ چون واقعا متاسف نبودی.

متاسفانه شما توسط آدمایی حیف میشین که از سر خودشون که هیچ، از سر جد و آباءِشون هم زیادین.

یه قسمت‌هایی از وجودم خاموش شدن که واقعا دوستشون داشتم، متاسفم که نتونستم ازشون در برابر بزرگسالی محافظت کنم.

متاسفانه من هیچوقت نمیتونم کسی رو کنترل کنم، مرد من باید بدونه چطوری خودش رو کنترل کنه وگرنه اون اصلا مرد من نیست.

از اینکه دیگه اهمیت نمیدم متاسف نیستم
چون مطمئنم قبلا به اندازه کافی که نه ، حتی بیش از حد هم اهمیت دادم !