تاحالا دقت کردین؟!
آدمای خوشگل ازت تعریف می‌کنن،
آدمای پولدار ساپورتت می‌کنن،
ورزشکارا کلی بهت راهکار و راهنمایی میدن،
و فقط اونایی که هیچی برای ارائه ندارن دنبال هر راهی میگردن که تحقیر و تخریبت کنن.

خیلی از ما، گفت‌وگوی سخت رو با دعوا اشتباه می‌گیریم.
چون محیطی که توش بزرگ شدیم
بهمون یاد نداده بدون تحقیر،
قهر یا خشونت اختلاف نظر رو حل کنیم.
ما سکوت می‌کنیم، چون فکر می‌کنیم فقط دو راه داریم:
یا قهر، یا دعوا !!

کسی که همش کم و کاستی های خودش رو میبینه و خودتحقیری داره، نمیتونه متقابلا نقاط قوت تورو ببینه!

کودکی که کتک خورده، کتک میزنه!
کودکی که ترسونده شده، میترسونه!
کودکی که تحقیر شده، تحقیر میکنه!
کودکی که روح و شخصیتش نابود شده، نابود میکنه!
کودکی که عشق نبینه،عاشق نمیشه!
آدما آینه هستن ...

راجع به بحث های خودمو پارتنرم به مشاورم گفتم، حقیقتا یه چیزی گفت که خیلی باحال بود:

"خیلی از ما، گفت‌وگوی سخت رو با دعوا اشتباه می‌گیریم.
چون محیطی که توش بزرگ شدیم، بهمون یاد نداده بدون تحقیر، قهر یا خشونت اختلاف نظر رو حل کنیم.
ما سکوت می‌کنیم، چون فکر می‌کنیم فقط دو راه داریم: یا قهر، یا دعوا."

|Nasibe|

کسی که شناخت خوبی از خودش داره از تعریف خیلی جوگیر، و از تحقیر خیلی دلگیر نمیشه.

تا حالا متوجه این‌ موضوع شدید که آدم‌های خوشگل ازت تعریف میکنن، پولدارها ساپورتت میکنن، ورزشکارها کلی بهت راهنمایی میدن، باهوش‌ها و اون‌هایی که درسشون خوبه توی درس‌هات به دادت میرسن، و فقط اون آدم‌هایی که هیچی برای ارائه ندارن دنبال هر راهی هستن که تو رو تحقیر‌ کنن و پایین بکشن؟

‌‏اینکه فلان آدم آسیب دیده‌ است وگرنه تو دلش هیچی نیست و گناه داره دلیل نمیشه پرخاش کنه و به بقیه آسیب بزنه و تحقیرشون کنه، شما با این حرف‌ها به کار اون آدم اعتبار بیشتری میدید و ضعف خودتون رو توجیه میکنید.

به قول داستایوفسکی:
«من انتقام جو و کینه‌ای نیستم اما حافظه‌ام در‌ مورد جراحات و تحقیرها با وجود بزرگواری‌ام، بسیار قوی است.»

یک زن
سزاوار مردی است که در ناز و نوازش با پدرش رقابت کند؛
نه مردی که در تحقیر او با زندگی رقابت کند.