‏من خودم دیدم که با تمام وجودت برای افتادن از چشم‌هام تلاش کردی، پس امروز هیچ حقی نداری بابتش تردید کنی یا گله‌ای داشته باشی، این راه رو خودت رفتی، این نتیجه رو هم خودت ساختی.

اجازه دهید تا حد ممکن شما را ناامید کنند، تصمیمات بی‌تردید‌تری خواهید گرفت.

Never let the doubts of others overshadow your own self-belief. Your actions are a testament to your capabilities. Show them what you're made of and shatter their expectations.

هرگز اجازه ندهید شک و تردید دیگران بر خودباوری شما سایه افکند. اعمال شما گواهی بر توانایی های شماست.
به آنها نشان دهید که از چی ساخته شده اید و انتظارات آنها را از بین ببرید.

آدرس شانه ام را به تو خواهم داد
اگر روزی به تکیه دادن نیاز داشتی
بدون ذره ای تردید ، بیا .️

- نزار قبانی

♡

God gives you wings to fly, if you surrender your heart to Him and believe in yourself and your path; wings that carry you beyond doubts, fears, and hardships, and lead you to dreams you once only imagined

خدا بهت بال پرواز می‌ده، اگه دلتو بهش بسپری و به خودت و مسیرت ایمان داشته باشی؛ بال‌هایی که تو رو از تردیدها، ترس‌ها و سختی‌ها عبور می‌ده و به آرزوهایی می‌رسونه که روزی فقط رؤیاشون رو داشتی.

‏یا زندگی را جدی بگیر یا مشغول مردن شو.
تردید میان این دو تنها تو را در رنجی مدام گرفتار می‌کند.



. .

تردید نکن که نوری هست
شاید چندان نباشد که گفته ­اند؛
امّا آنقدر هست
که از پس تاریکی ­ات برآید...


.

می‌خوام بهت یادآوری کنم که:

‏تردید نکن که نوری هست
شاید چندان نباشد که گفته ­اند
اما آنقدر هست که از پس تاریکی ­ات برآید

نمی دانم که با او می شود ما شد؟
کسی این جمله را پرسید؟
چه باید گفت؟

درونم حس تردیدیست
مرا حتی دگر خود هم نمی فهمد !
میانِ لحظه ای خواهم که ما باشم
دمی دیگر ز دنیا می گریزم تا که تنها شَم

درونم حس تردیدیست
نمی دانم پر از دلبستگی هستم؟
و یا دنبالِ تن پوشی برای خستگی هستم؟

چرا احوالِ عالم را نمی فهمم؟
برایَش خاطرم همچون قراری بی ثمر باشد
به من دلبستگی بخشید و دنیا را ز کامَم بُرد
مرا دلبستگی بگرِفت و دنیایَش به نامم خورد !

چه باید گُفت؟
گمانم بایَدَش در آسمانِ فکرِ دیگر خُفت . . .

بیا قدری رها باشیم
بیا از مالِکیَت ها جدا باشیم
گمانم بی تعلّق زندگی زیباست
وطن در من تمامِ هستیِ دنیاست

مرا وابستگی پوچ است
نشانی در رسیدن نیست

من آنم،
مرغِ افکارم
دَمادَم در پِیِ کوچ است

.محسن محمودنیا

ماندن در سرگردانی،
فرسایشی بی‌پایان است‌
چون برگ معلقی در باد
که نه ریشه‌ای دارد و نه مقصدی
رفتن هرچند که دشوار،
اما گاه یگانه راه رهایی‌ست
چه سود از حضوری که
جز سردرگمی ثمری ندارد؟
من رفتنی را می‌پسندم
که‌ شکوه یقین در آن باشد
نه ماندنی که در هاله‌ای
از تردید رنگ ببازد

#رامین_وهاب_راوی