از تموم شدن میترسم، از تموم شدن رابطه‌ام با آدم‌های مورد علاقه‌ام، از تموم شدن باریدن بارون، سریال مورد علاقه‌ام، چاییم، سیگارم، از تموم شدن زندگیم.

چیزایی که با بزرگ شدن فهمیدم

•بعضی از دوستا فقط برای یه فصل از زندگیت میان اگه رفتن ، بدون تقصیر تو نیست،فصلشون تموم شده بوده
•سکوت بعضی وقتا قوی ترین جوابه لازم نیست همه چیو توضیح بدی
•هیچ کس نمی فهمه تو دقیقا چی کشیدی حتی اگه براش تعریف کنی!
•بعضی تصمیم ها باید تنهایی گرفته شن. حتی اگه بترسی.
•بعضی زخم ها خوب نمیشن ولی یاد میگیری باهاشون برقصی
•گاهی وقتی یه نفر رو میذاری کنار تازه خودت رو پیدا می کنی!


. .

لامپے ڪہ سوختہ رو صد بار بزن بازم روشن نمیشہ ، دقیقاً رابطہ اے ڪہ تموم شدہ همینہ...

‏با بعضیا که قطع ارتباط می‌کنی، تا مدت‌ها باید هی بهشون بفهمونی که نوشته‌هام ربطی به تو نداره تموم شدی بابا، ول کن.

‏وقتی از رابطه‌ی دوستی یا عاطفی‌تون ناامید شدین، با یه خداحافظی باشکوه تمومش کنین. ادامه‌ی اون رابطه فقط خشم و کینه‌تون رو بیشتر میکنه. خیلی ناامید کننده‌ست ولی آدم‌ها از یه سنی به بعد خیلی سخت تغییر میکنن.

یه شریک مناسب پیدا کنید، حالا عشق باشه، دوست باشه، رفیق باشه، یا هرچی، بشید جفت هم، لنگه ی هم، شریک هم، توی همه چیز، توی کار، درس، هدف، باهم رشد کنید، کار کنید، پیشرفت کنید، همو بلد باشید، همو درک کنید، باهم حرف بزنید، کنار هم بجنگید، و تموم لحظه های خوب و بدتون باهم باشه!
باور کن با یه شریک مناسب به هرچی که بخوای میشه رسید!

‏دقیقا اینجوریه که بعد تموم شدن یه رابطه اونی که وفادار بوده تنها میمونه و‌ رو خودش کار میکنه. حالا اونی که خیانت کرده، از قبل با یکی دیگه رفته تو رابطه و برای تغذیه ی عزت نفسش نیاز به توجه چندین نفر از جنس مخالفش همزمان داره.

چرا بعضی احساسات انقدر گیر می‌افتن توی ذهنمون؟
چون مغز ما دنبال بسته شدن حلقه‌های احساسی ناتمومه.
احساساتی که سرکوب شدن یا جدی گرفته نشدن، مثل فایل‌های باز توی کامپیوترن؛ حافظه می‌گیرن، کندت می‌کنن، بی‌دلیل خسته‌ات می‌کنن. اون فایلا فقط وقتی بسته می‌شن که بهشون گوش بدی، بفهمی‌شون و اجازه بدی تموم بشن.
چه احساسی هست که مدتیه نمی‌خوای بهش فکر کنی، ولی هنوز باهاته؟

ولی میزان علاقه‌ی من به ماه اصلا تمومی نداره .

بغلم کرد و گفت «اگه می‌تونستم تموم غم‌هاتو ازت می‌گرفتم اما الان فقط می‌تونم بغلت کنم.»