“وقت گذاشتن” رو جدی بگیرید برای خودتون، کاراتون، پارتنرتون و خیلی چیزای دیگه چون “وقت نداشتن” هیچ توجیهی نداره!

وقت گذاشتن رو جدی بگیرید برای خودتون، کارهاتون، پارتنرتون و خیلی چیزهای دیگه چون وقت نداشتن هیچ توجیهی نداره.

امیدوارم آدمی رو به اجبار تو زندگیتون تحمل نکنید که علاوه بر بیشعور بودنش، فکر کنه بیشعور بودنش کار درستیه و توجیهش هم کنه.

عادت کنید؛
خودتون رو به کسی یاداوری نکنید
یادم رفت توجیه خوبی نیست
براش مهم نبودی
تمام!..

بعضی اوقات آدما رو حتی با این توجیه که چون خودشونم زخمی بودن پس بخاطر همین بهت زخم زدن هم نمیشه بخشید.

‏یک جمله‌ای که در چندسال اخیر به ادبیاتم اضافه شد “دوست ندارم در موردش حرف بزنم” بوده.
جمله‌ی کاربردی و صادقانه‌ای هست.
بهتر از صد تا دروغ و توجیه و آسمون ریسمون. بهتون توصیه می‌کنم.

در روانشناسی یه اثری هست به نام اثر بن فرانکلین.
اینطوره که اگه شما به یه نفر بدی کنی، مغز شما از اون شخص یه آدم بد و نفرت انگیز میسازه، تا کمکتون کنه که کار بد خودتون رو توجیه کنید!

‌‏اینکه فلان آدم آسیب دیده‌ است وگرنه تو دلش هیچی نیست و گناه داره دلیل نمیشه پرخاش کنه و به بقیه آسیب بزنه و تحقیرشون کنه، شما با این حرف‌ها به کار اون آدم اعتبار بیشتری میدید و ضعف خودتون رو توجیه میکنید.

بودن‌ های نصفه و نیمه آدم‌ ها به هیچ دردتان
نمی‌ خورد!
خودتان را گرفتار همچین افرادی نکنید !
همانها که نه می‌ شود گفت دارینشان و نه می‌ شود گفت ندارینشان!
همان‌ها که تنها شما را از کسانی که واقعا دوستتان دارند دور می‌ کنند!
و در آخر با یک جمله‌ ی "لیاقت تو بهتر از من است" رهایتان می‌ کنند و خطایشان را توجیه!
و شما می‌ مانید و آدم‌ هایی که به خاطر وجود آنها درکنارتان و دوست داشتنشان،
از خود رهانده‌ اید و جز تنهایی راهی برای خود نگذاشته‌ اید!
• |.|

‏باز خوبه ایرانیم و توی دایره لغاتم کلمه‌ای به نام «قسمت نبود» وجود داره. وگرنه نمیدونم چجوری میخواستم ناموفقیت‌های غیرمنتظره و بی‌دلیلی که توی زندگیم پیش میاد رو توجیه کنم.