هرچقدر دنبال اذیت نشدن در زندگی باشی و دنبال درد نکشیدن باشی، بیشتر به سلامت روانت آسیب میزنی! چون توقع داشتن از زندگی بدون درد، ما رو تو چاهی میندازه که اسمش مقاومت در برابر واقعیته!
و همین مقاومت، رنج رو چندبرابر میکنه و بهت بیشتر از قبل آسیب میزنه.

اتفاقا پرتوقع باشید، از این جهت که برای خودتون حد و مرز و فیلتر مشخص کنید و انتظارات به جا و مناسب با شرایطتون داشته باشید، آدمی که استانداردی نداره هم قدرش دونسته نمیشه و هم نادیده گرفته میشه.

حسم بعد از دلخوری از آدم‌ها کم توقعیه، ناراحتم کردی؟ حله دیگه توقعی ازت ندارم.

ازت توقع دارن ساده باشی؛نفهمی؛بگذری ؛
ببخشی وبه خودت فکر نکنی
ولی خودشون هفت خط عالم باشن.

توقع‌تون رو از آدم‌ها به صفر برسونید. توقع که کم باشه فقط به خودتون و توانایی‌هاتون تکیه می‌کنید، انتظار ندارید دست غیبی برسه و ناجی بشه.

دوری و دوستی هم چیز خوبیه؛ حرمت‌ها حفظ می‌شه، حد و مرزها مشخصه و توقعات بی‌جا به وجود نمیاد.

عزیزم تو توقعت بالا نیست فقط از آدم اشتباهی توقع داری.

‏ازت توقع دارن ساده باشی ، نفهمی ، بگذری ، ببخشی و به خودت فکر نکنی ولی خودشون هفت خط عالم باشن

همیشه دیگرانند که سمی‌اند و دیگرانند که قضاوت می‌کنند و دیگرانند که دل می‌شکنند و دیگرانند که بد رفتار می‌کنند! خودمان چه؟ خودمان آدمِ سمیِ جهانِ چند نفریم؟! خودمان چقدر دل شکانده‌ایم و چقدر قضاوت کرده‌ایم و چقدر آدم‌ها را کلافه کرده‌ایم؟ خودمان چند نفر را بی‌آنکه حواسمان باشد، تا مرز فروپاشی روانی برده‌ایم؟ کجا زیاد توقع داشته‌ایم و کجا قدر ندانسته‌ایم و کجا خودخواه بوده‌ایم و فقط به نفع و مصلحت خودمان فکر کرده‌ایم؟!
درستش این است که گاه‌گاهی بیرون دایره بایستیم و به رفتار خودمان هم نگاه کنیم و ببینیم از بیرون چطور به نظر می‌رسیم و کجای این معادله ایستاده‌ایم و چقدر کار داریم تا درست شویم و چقدر راه داریم تا درست رفتار کنیم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

همونجوری که من ازتون توقعی ندارم،
از منم توقعی نداشته باشید:)