اگه با من در ارتباط هستین بدونین که اگه یه روز به هر دلیلی دیگه با هم دوست و در ارتباط نبودیم از من هیچ آسیبی بهتون نمیرسه و تمام حس‌ها، حرف‌ها و لحظه‌هاتون پیش من جاشون امنه.

کی می‌گیره جاشو؟!
خودشم دیگه نمی‌تونه جای خودش باشه.

«هممون یه رفیق داریم که تو نداریمون کیف پوله،
تو غمامون شادیه،
تو ناامیدیمون نور امیده،
برا دردامون درمونه،
ولی تو شادیمون یه گوشه وایمیسه و جاشو به رفیق نماهامون میده! قدر این رفیقا رو بدونید.
رو دور خوشبختی که افتادید رفیقای روزای نداریتون و بدبختیتونو فراموش نکنید.»

تاحالا حس ترحم نسبت به کسی که بهتون زخم خیلی بدی زده رو تجربه کردید؟
حس عجیبیه. خشم و انزجار انگار جاشون رو می‌دن به ترحم. بهش نگاه می‌کنی برای اولین بار می‌بینی خودش بدترین تقاص خودشه. دلت می‌سوزه برای چیزی که هست، نگاه به زخم عمیقت می‌کنی و دلت می‌سوزه.


. .

یاد گرفتم به هر کاری که از بقیه می‌بینم، مُهر تایید نزنم؛ تا شاید این‌جوری هم اون‌ها بفهمن کجاشو دارن اشتباه می‌رن، هم من به خاطر یک تایید بی‌جا، وجدانم قاضیِ اشتباهات نشه.

زخم ها رو نباید
نشون هر غریبه ای داد...!
جاشو یاد میگیرن‌‌‌...

. .

بدترین دشمن برای هر آدمی خودشه؛ اونجا که باید رها کنی اما نمی‌کنی؛ باید پای خواستت بایستی اما نمی‌ایستی؛ نباید مدام خودت رو سرزنش کنی اما می‌کنی؛ گاهی وقتا آدما دشمنیشون رو می‌کنن و میرن ولی ما به جاشون دشمنی رو با خودمون ادامه میدیم و این تلخه، خیلی تلخ..!


. .

دلم میخواد همه چیو ول کنم برم، چرا و چجوری و کجاشو نمی‌دونم دیگه.

Ships in the harbour are safe, but that's not what ships are built for.

کشتی‌ها توی بندر جاشون امنه، ولی کشتی‌ها برای این منظور ساخته نمی‌شن.

.࿐

میدونی من به چی فکر میکنم؟؟
به  اینکه  تو خیلی  چیزهارو از من  گرفتی  ولی  خوشبختانه  خاطراتمون رو نه...
اونا تا  ابد جاشون  پیش من  امنه....

به  قول شاعر  من و یاد تو هر شب عالمی  داریم...