آرزو میکنم یه‌ روز به خودت بیای و ببینی
با آدمی تو رابطه‌ای که انگار نسخه دومِ خودته
یه آدم که شبیهِ تو به دنیا نگاه میکنه
و راحت میتونی حرفاییو بهش بزنی، که قبلاً
فقط تو ذهن خودت مرورشون میکردی.

قهوه‌اش را تمام کرد و گفت:
"چطور انقدر خوب دیگران را دلداری می‌دهی؟"
خندیدم و گفتم:
حرفایی را میزنم که دوست داشتم دیگران به من بگویند.

آدما شاید حرفایی که بهشون زدی رو فراموش کنن، اما حسی که از حرفات تو اون لحظه گرفتنو هیچوقت فراموش نمی‌کنن

منِ عزیزم، لطفا زیادی با حرفایی که بهت میگن تنها نمون.

بقیه رو آروم می‌کنی ، با حرفایی که آرزوی شنیدنشو داری :)

بقیه رو آروم می‌کنی با حرفایی که خودت آرزوی شنیدنشو داری

‌«درد دارد، وقتی ساعت ها می نشینی
به حرفایی که هیچوقت قرار نیست
بگویی فکر می‌کنی.»

«آدما همون حرفایی رو بهت می‌زنن که تو دلت نیومد بهشون بزنی.»

آدما هیچوقت حرفایی که تو زمان آسیب پذیریشون بهشون زده میشه رو یادشون نمیره.

من همیشه غصه‌ی حرفایی رو می‌خورم که لیاقتم نبوده بشنوم...!
از آدمایی که روشون خیلی حساب کرده بودم :)