اونی که قدرتو ندونست یه روزی تو حسرت داشتنت میسوزه شک نکن!.. .️

‌‌‌‌‌‌.࿐

Exprime toujours tes sentiments les opportunités peuvent se perdre en un clin d'œil et les regrets peuvent durer toute une vie

احساساتت رو بیان کن. فرصت ها میتونن ‌تو چشم بهم زدنی از دست برن و حسرت‌ها میتونن تا آخر عمر ادامه پیدا کنن

‌‌‌‌‌‌.࿐

مگه ما چند بار قراره فرصت اینو داشته باشیم که تو خیابونای شهر قدم بزنیم؟
چند بار قراره فرصت اینو داشته باشیم که نوشیدنی یا غذای مورد علاقمونو بچشیم؟
چند بار قراره کنار بهترینای زندگیمون وقت بگذرونیم؟
بالاخره یه روزی یه جایی واسه آخرین بار این کارارو انجام میدیم!
و هیچکدوممون نمیدونیم که اون روز کی میرسه!
پس قدر تک تک این ثانیه های لذت بخش رو باید دونست!
چون یه روزی قراره واسه آخرین بار لمسشون کنیم و چقدر خوبه که آخرین بار هر کاری به بهترین نحو ممکن انجام بشه تا هیچ حسرتی باقی نمونه!

‏آدم هارو نسبت به خودتون بی توجه نکنین ، روزی میرسه حسرتِ ذره ای توجّه تنها آرزوتونه :)))

‏یسریام وقتی میان تو‌زندگیت حسرت میخوری که چرا زودتر نداشتیشون

هرکی بتونه به مردم حسرت بفروشه
یا کارش میگیره یا دیده میشه....
ایجاد این تصور که اگه منم
اون لباسا رو داشتم شاید قشنگتر بودم،
اگه رابطم اون ‌شکلی بود،
خوشبخت‌تر بودم....
اگه خونم اون‌ پنجره رو داشت
حالم بهتر بود...
ولی تا حالت با خودت خوب نشه،
هیچکدوم از اون سراب‌ها
‌خوشحالت نمیکنه...

•
‏یکی بیاد تو زندگیت که وقتی
بهش نگاه میکنی تو دلت بگی : دیگه
با تو حسرت هیچ چیزی به دلم نمیمونه.️

「♡」

می شود سخت ترین مساله آسان باشد
پشت هر کوچه ی بن بست خیابان باشد!
.
می شود حال بد ثانیه ها خوش باشد
شهر هم غرقِ همآغوشیِ باران باشد
.
گیرم این عشق که آتش زده بر زندگی ات
بعد جان کندنِ تو شکل گلستان باشد!
.
بعد یک عمر به ویرانه ی تو برگردد
تا درین شعر پر از حادثه مهمان باشد
.
گیرم این دفعه که برگشت، بماند...نرود!
گیرم از رفتنِ یک باره پشیمان باشد
.
فرض کن حسرتِ پاییز تو را درک کند
روز برگشتنِ او اوّلِ آبان باشد!
.
بی خیالِ غم هر روزه، چرا که دل من
مثل ریگی ست که در کفش تو پنهان باشد!

#امید_صباغ_نو

"روز برگشتنِ او اوّلِ #آبان باشد"

⁦.️⁩
کجایی جان من ؟
به کجا سفر کرده ای ؟
به که دل بسته ای ؟
به کدام چشم عادتت کرده ای ؟
با حسرت کدام دست ها سر میکنی ؟
کجایی جان من ؟
کجایی ای هر چه بوده و هست ؟
کجایی ای بهار قلب من ؟
کجایی ای حیات من ؟
کجایی ای زیباترین رویای نداشته ام؟
در این دایره ی پهناور
در این دایره ی خاکی
کدام نقطه ی کور شده ای
که دیگر چشم قلبم هم نمی تواند پیدایت کند...؟

و تو آن شعر محالی که هنوز
با دو صد دلهره
در حسرت آغاز توام

چشم بگشای و
مرا باز صدا کن

ای عشــــق
که من از لهجه ی چشمان تو
شاعــــر بشوم...

#حمید_مصدق

༻...༺