از یه جایے به بعد دیگه حوصله ے ناراحت شدنم نداری...


. .

زمان کند میگذره وقتی منتظری؛
زمان تند میگذره وقتی دیرت شده؛
زمان کشنده‌ست وقتی غمگینی؛
زمان کوتاهه وقتی خیلی شادی؛
زمان بی پایانه وقتی درد داری؛
زمان طولانی میگذره، وقتی بی حوصله ای …

توجه کن:
زمان با توجه به اتفاقات درون تو میگذره،
نه عقربه های ساعت …!!

یهو خالی می‌شم ...
از همه چی ..
از حوصله
از امید
از عشق
از دیدار آدما
از انجام کارام
از خواستن
از فهمیدن
از رفتن
از زندگی
از زندگی
از زندگی

اصلا حواسم به حرف هایش نبود
نه اینکه دوستش نداشته باشم !
فقط حوصله ی حرف زدن نداشتم ...
یادمان باشد همه ی آدم ها حق دارند یک وقت هایی خسته باشند ،
حق دارند گاهی حوصله نداشته باشند ،
و حق دارند بخواهند یک زمان هایی سکوت کنند و تویِ لاکِ خودشان باشند ...
آدم هایِ بی حوصله ، همان آدم هایِ سابق اند ،
فقط کمی خسته اند ،
قدری به حالِ خودشان که باشند ؛
خوب می شوند ...

. .

تو فکر می‌کنی که چون دوستیم و کنار هم خوش میگذرد دوستت دارم؛ اما من غمت را هم‌ دوست دارم.
من «تو» را دوست دارم؛ نه فقط حال خوبی که با تو دارم را. تو را دوست دارم وقتی حالت خوب نیست، وقتی دلگیری. تو را وقتی حوصله هیچ چیز و هیچ کس را نداری دوست دارم.
من تو را دوست دارم و به دوست داشتنت ادامه می‌دهم.
دوستت دارم؛
و حتی وقتی خودت مردد باشی که دوست داشتنی هستی یا نه، من به دوست داشتنت ادامه خواهم داد.

ما را حوصله ی خریدن نقاب نبود
خوشا آنان که خریدند و عزیزند...!

حوصله ندارم، شاید دیگه هیچوقت هیچکس رو جدی نگیرم.

cannot bear these few days in the world
How to be boring for eternity?

مرا که طاقتِ این چند روز دنیا نیست
چگونه حوصلهٔ جاودانگی باشد؟

حوصله هیشکیو ندارم ، حوصله یکیو دارم که اونم حوصله منو نداره..!!

انگار از هر چیزی فقط یه ته مونده‌ای ازم مونده، از صبرم، اعصابم، حوصله‌ام، ذوقم، انگیزه‌ام و توانم که اون هم فقط برای افراد انگشت شماری خرجش میکنم.