- از نامه‌ی فروغ فرخ زاد به پدر :

‏من زنی هستم که دوست دارد کنار میزش بنشیند و کتاب بخواند و شعر بنویسد و فکر کند. چرا ، چون حس می‌کنم که مال خودم هستم ، حس می‌کنم که در خانه راحت هستم.

♡

او امن بود و دنج.
اگر آدم نبود و مکان بود، احتمالا پناهگاهی می‌شد روی کوه‌ها، یا گرم‌خانه‌ای برای‌ بی‌خانمان‌ها، ‌شاید هم کتابخانه‌ای برای از واقعیت فرار کرده ها.

The older you get, the more you realize you don't want to be around drama, stress or conflict. You just want a calm cozy home, good food on your table, and to be surrounded by your favourite people.

سنت که بالاتر می رود ، بیشتر متوجه می شوی که نمی خواهی در اطراف چیزهای غمگین، استرس زا و یا درگیری ها باشی. فقط یک خانه دنج، آرام ، غذای خوب روی میز می خواهی درحالیکه کنار انسان های مورد علاقه ات هستی...

نادر ابراهیمی چقدر قشنگ بذر امید رو تو دل آدم می‌کاره میگه:

غم چیزی نیست که خودش با پای خودش
خانه‌ی روحت را ترک کند
بتارانش
بتارانش

همه محصولات زناشویی که روت نمیشه بری از داروخانه یا بازار بگیری اینجا موجود هست بیا ..

ای کاش آدمی میتوانست خانه‌ اش را ، دوستانش را ، خانواده‌ و کتاب‌ها و گلدان‌هایش را ، شبیه بنفشه‌ها ، باخود ببرد هرکجا که خواست 🪻🤍

♡

شانه ات کو وطن؟!
یک اقیانوس گریه دارم در چشم
محکم در آغوش بگیر مرا
پیکر زخمی ات
امن ترین خانه ی دنیاست هنوز...

‏و یک روز آنقدر دوستت خواهم داشت که اسم خانه کوچک‌مان را آغوش خواهیم گذاشت.


. .

حرف‌ها زیبایند و نتیجه‌اش را در عمل باید دید،
کارخانه‌ی تَبــرسازی و شعار حمایت از درختان سبز؟

هرگز پول را برای بیماری
و مشکلات پس انداز نکن
چون رخ می‌‌دهد.
پول را برای عروسی، برای خرید خانه، اتومبیل، مسافرت و نظایر آن پس انداز کن
وقتی می‌‌گوئی این پول برای خرید اتومبیل است دیگر به تصادف فکر نکن.

منتظر هرچه باشی، همان برایت پیش می‌‌آید.
منتظر شادی باشی، شادی پیش می‌‌آید.
منتظر غم باشی، غم پیش می‌‌آید.
منتظر آرزوی قلبی‌ات باش
بی شک به حقیقت میپیوندد

گرچه پول نداریم ولی فکراتونو قشنگ تر کنید


. .