در انتهای هر خداحافظی، سلامی پنهان است
به جهانی دیگر، شاید آنجا، ما ساز زدیم و زندگی رقصید!

حالم بهم میخوره از این‌هایی که شل کن سفت کن در میارن، یه روز لاس میزنن سه روز غیب میشن، بلاتکلیفن، هیچ پلنی برای ورود به رابطه باهات ندارن و الکی اسم آشنایی میندازن رو رفتارشون و آب نمکی باهات برخورد میکنن، گمشو احمق یا بتمرگ یا خداحافظ.

چه کسی می‌دانست ما بعد از خداحافظی به چه چیز مبتلا می‌شویم.

‌
تبدیل
به
بهترین
نسخه‌ی
خودت
شدن
با
خداحافظی
های
زیادی
همراهِ ...!

وقتی دوتا آدم به هم گره میخورن با صدتا قهر و خداحافظ و این حرفا اون گره باز که نمیشه هیچ، بلکه هر بار سفت و محکم‌تر سفت و محکم‌تر میشه.

گاهی آدم ها نمی روند؛
فقط آرام آرام خاموش می شوند
بی آنکه حتی خداحافظی کنند ...
و تو مانی با سکوتی که صدایش ،
تا ابد در گوشت میپیچد

صدای بی گزند

.️.

‏بعضی آدما نه طرز نگه داری رو بلدن
نه طرز خداحافظی رو…
فقط شروع کننده خوبی هستن.

‏بعضی آدما نه طرز نگه داری رو بلدن، نه طرز خداحافظی رو
فقط شروع کننده خوبی هستن

یه باگ تلخی راجب زندگی هست؛
آدما میتونن قشنگ نگاهتون کنن، ببوسنتون!
اما شب که شد باهاتون خداحافظی کنن و برای همیشه برن.

‏وقتی از رابطه‌ی دوستی یا عاطفی‌تون ناامید شدین، با یه خداحافظی باشکوه تمومش کنین. ادامه‌ی اون رابطه فقط خشم و کینه‌تون رو بیشتر میکنه. خیلی ناامید کننده‌ست ولی آدم‌ها از یه سنی به بعد خیلی سخت تغییر میکنن.