از آخرین چیزا متنفرم؛ آخرین لب، آخرین بوسه، آخرین سیگار، آخرین خداحافظی، آخرین لبخند، آخرین حرف، آخرین کلمات، آخرین آغوش، آخرین دیدار.

خیلیا
تموم
میشن
برای
آدم،
بدون
حتی
یه
خداحافظی!

some stories have no end, they are just left beautifully in midway with a silent goodbye..

بعضی از داستان ها پایانی ندارند فقط به زیبایی در میانه راه با یک خداحافظی خاموش رها می شوند...

بنظرم سخت‌ترین کار اینه که دلت نخواد، ولی مجبور باشی با یه سری از آدم‌ها و خاطراتت خداحافظی کنی.

احترام به خودت،
با خداحافظی های زیادی همراه است!

خداحافظی نکردیم، ولی داستانمون دیگه تموم شده.

قلب من مؤدب است؛
اگر بخواهی بروی،
حتماً برای خداحافظی خواهد ایستاد.

تئوری ایستگاه قطار رو شنیدی؟ میگه زندگی مثل یه ایستگاه قطاره، آدم‌ها میان و میرن، بعضی‌ها یه مسیر طولانی رو همراهتن، بعضی‌ها هم قبل از اینکه آماده خداحافظی باشی پیاده میشن میرن، ولی هر کسی یچیزی بهت یاد میده حتی اگه قرار نباشه برای همیشه بمونه مهم اینه که بدونی کی باید اون شخص رو نگه‌اش داری و کی باید بذاری سوار قطار بعدی خودش بشه چون همه تو یه مسیر نیستن و اشکالی هم نداره.

یه جایی آخرین بغل، آخرین بوسه، آخرین دوست دارم، آخرین خداحافظی اتفاق می‌افته و تو روحتم ازش خبردار نمی‌شه.

تو نه طرز نگه داری بلد بودی، نه خداحافظی رو، فقط شروع کننده خوبی بودی، خودم ببخشمت، چشم‌هام نمیبخشنت.