بزرگترین هنری که باید یاد بگیری اینه ؛
توان نخواستن آنچه را که
خواستنش آزارت می‌دهد...



. .

جناب ڪاظم بهمنے یہ بیتے دارہ ڪہ باید بہ یہ سریاتون گفت:

پیش از آنے ڪہ بخواهے از ڪنارت می‌روم
تا بدانے عذرِ ما را خواستن ڪارِ تو نیست...

𝙏𝙝𝙚𝙮 𝙩𝙧𝙞𝙚𝙙 𝙩𝙤 𝙗𝙪𝙧𝙮 𝙝𝙚𝙧 𝙣𝙤𝙩
𝙠𝙣𝙤𝙬𝙞𝙣𝙜 𝙨𝙝𝙚 𝙬𝙖𝙨 𝙖 𝙨𝙚𝙚𝙙

خواستند خاکش کنند
نمی‌دانستند بذر بود ، نه جنازه!

اگر آیندگان بخواهند درباره ما و این زمانه بنویسند، خواهند گفت آن‌ها کسانی بودند که زندگیشان بخشی با ناامیدی گذشت، بخشی با خشم، بخشی با ترس، آونگ میان سه ناخواستنی، لغزان و لرزان.

هفته‌ی پیش این موقع‌ها داشتیم یاد میگرفتیم اگر خواستن توی اسنپ بکشنمون چجوری مقاومت کنیم،
این هفته‌ هم داریم فرق صدای ضدهوایی و موشک رو یاد میگیریم. نمیخوام هفته‌ ی بعد رو ببینم…

«توضیح دادن و معذرت خواستن» هم زمان مشخص خودش رو داره، از زمانش که بگذره دیگه نه کارسازه، نه نیازه.

خانواده سخت‌گیر اینطوریه که دوستات رو از دست میدی چون نمیتونی باهاشون وقت بگذرونی، ازدواج موفقی نداری چون نه آدم‌های زیادی میبینی، نه رفت و آمدی هست که درست بشناسی، شغل خوبی نمیتونی داشته باشی چون محدودیت باعث میشه مهارت خاصی نداشته باشی، کل زندگیت رفت چون نخواستن زندگی کنی.

The feeling of wanting to be with someone until death.

حس خواستن؛
اشتیاقِ بودن با کسی تا زمان مرگ.

نامه ای به همتون:
خودت باش و بدون قرار نیست جواب همه رو بدی، قرار نیست همه رو خوشحال کنی،
قرار نیست همه ازت راضی باشن،
قرار نیست همه دوستت داشته باشن،
قرار نیست به چشم همه زیبا و خواستنی بیای.
قرار نیست هرجا دعوتی بری و یا هرکاری رو انجام بدی صرفاً چون همه انجامش می‌دن و فکر می‌کنن باحاله.
خودت باش و بدون اینجوری خیلی قشنگ تری.”

تو را به اندازه چایی که امروز در ترافیک
توی ماشین خوردم می‌خواهم و شما چه
می‌دانید این خواستن چقدر می‌تواند قوی باشد ؟ .️.️