نمیدانستم چرا میخواهم بگریم، اما میدانستم اگر کسی با من حرف بزند یا دقیق نگاهم کند یک هفته‌ تمام خواهم گریست.

با آنکه رفته ای
و مرا برده ای ز یاد
می خواهمت هنوز
و به جان دوست دارمت...

.🩵

اصلا می‌دانی چه شد؟ همه‌چیز را فراموش می‌کنم. اگر ببینی چه نگاهی دارد تو هم از چیزهای بی‌اهمیت عبور می‌کنی. اصلا انگار تو تمام عمرت بودی که مرا برای او نگه‌داری. خدا خدا می‌کنم امسال چیزها همان بشود که می‌خواهم آنوقت تمام چیزهایی که نشد، کنار او می‌شود.

کم دوست داشتن را بلد نیستم.
من اگر کسی را دوست داشته باشم، تا حد آخر، تا آخرین جای ممکن، تا بیش‌ترین مقدار دوستش خواهم داشت درست مثلِ شما. «من شما را تا آخرین حد ممکن دوست دارم.»

. .

چون دوستت دارم
راهی پیدا خواهم کرد
تا نور زندگی تو باشم،
حتی اگر در تاریک ترین و دلگیرترین
حال خود باشم ...

تموم حرفای قلبمو جبران خلیل جبران به تو زد که میگه:
"تو تنها سببی هستی
که به خاطر آن
روزهای بیشتر،
شب‌های بیشتر،
و سهم بیشتری
از زندگی می‌خواهم."
‌

مناجاتی زیبا از خواجه عبدالله انصاری:

بارالها؛
از کوی تو بیرون نشود پای خیالم
نکند فرق به حالم
که برانی
چه بخوانی
چه به اوجم برسانی
چه به خاکم بکشانی
نه من آنم که برنجم
نه تو آنی که برانی...

نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد، نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی
کس به غیر از تو نخواهم
چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی...
آمین

#خدا

عادت کرده ام
به کم بودنت !
به دوست داشتنی
که برای من نیست !
عادت کرده ام بروی
برگردی . . .
ببخشم و باز تکرار کنم
این حماقت بی پایان را
عادت کرده ام به
سردیِ مطلقی که دلم را می‌لرزاند
نامهربانم !
روزی تا ابد خواهی رفت . . .
و برایت خواهم نوشت :
"گاهی هم ترک عادت موجب مرض نمیشود"

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

به این فکر میکنم که اگه رابطه ای که الان دارم،
‏به هر علتی تموم بشه،
‏با احتمال بالایی آخرین رابطه ای میشه که خواهم داشت.
‏سنم،مشغله م ، موقعیتم و مهمتر از همه روحیه م، توان انتظار کشیدن نداره
‏و یه رابطه، از ابتدا تا انتها، همه ش انتظاره....

تو را آرزو نخواهم کرد هیچوقت!
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی...
با دل خود ، نه با آرزوی من...