میگفت خوبم و بعد تمام شب رو بیدار میموند.

سخت‌ترین جای ماجرا اینه
که یاد گرفتی بخندی…
وقتی حال نداری،
حرف بزنی…
وقتی دلت هزار تیکه‌ست،
بگی خوبم…
وقتی حتی خودت هم باور نمی‌کنی.
این‌جوری آدم کم‌کم تبدیل میشه
به نسخه‌ای از خودش
که هیچ‌کس نمی‌شناسدش؛
نه حتی خودش.
فقط روزا می‌گذرن
و تو با خودت فکر می‌کنی:
کِی دقیقاً این‌قدر دور شدم از خودم؟

و من در همین ایمانِ
بی‌صدا زندگی می‌کنم
در همین صبرِ روشن
در همین امید آرام
در همین یقینِ لطیف
که هیچ‌کس هیچ‌وقت در
آغوش تو گم نمی‌شود خدای خوبم 🩵

وقتی یکی و دوست دارم اون‌قدر گاردم و میارم پایین که فکر می‌کنه اعتماد به نفس ندارم داغونم؛ عزیزم من یه از خودراضی روانی‌ام که فقط با تو خوبم.

من وارد رابطه نمیشم چون دلم چیزهای نصفه نیمه نمیخواد، دلم میخواد اگه وارد رابطه شدم تایم گذروندم، اخلاق خوبم، رفاقتم، مهربونیم و همه چیز زندگیم فقط برای اون ینفر باشه ولی متاسفانه این روزها هیچکس جنبه این رو نداره.

I'ᴍ sᴏ sᴏʀʀʏ ғᴏʀ sᴏᴍᴇ ᴏғ ᴍʏ ɢᴏᴏᴅ ᴅᴇᴇᴅs...

تا خرخره پرم از پشیمونی کارای خوبم در حق بعضیا...

من میگم خوبم، ولی وقتی تنها میشم نمیتونم به خودم دروغ بگم.

خوبما ولی یهو وسط روز یادم میوفته دیگه ندارمت و غم میاد سراغم.

دیگه خوبم، حتی اگه حالم بد باشه خوبم، حتی اگه قلبم تو دستم باشه خوبم، حتی اگه توی اشک‌هام غرق شده باشم خوبم، حتی اگه نفسم بالا نیاد خوبم، میدونی دیگه خوب‌تر از این نمیشم.

اگه حالمو بپرسی
می‌گم خوبم چون حوصله توضیح دادن ندارم ، اما اگه بغلم کنی می‌تونم تا صبح گریه کنم 🤍

♡