" رَّبُّکُمْ أَعْلَمُ بکُمْ "

خدا شما رو بلده حتی بهتر از خودتون.️.

فاصله‌ی "من میخوام با خودش ازدواج کنم، به خانوادش چیکار دارم"
تا پله‌های دادگستری کمتر از شش ماهه...

حالا هر جور خودتون صلاح میدونید...

“وقت گذاشتن” رو جدی بگیرید برای خودتون، کاراتون، پارتنرتون و خیلی چیزای دیگه چون “وقت نداشتن” هیچ توجیهی نداره!

وقت گذاشتن رو جدی بگیرید برای خودتون، کارهاتون، پارتنرتون و خیلی چیزهای دیگه چون وقت نداشتن هیچ توجیهی نداره.

‏یه تراپیست داشتم که میگفت:
رفتار بد آدما حالا هر چی که هست، حاصل تجربه های تلخ اونا از کودکی تا زمان حال هستش
پس در نتیجه خیلی دنبال انتقام گرفتن و یا اصلاح بقیه نباشید شما همین یه زندگی رو دارید
روی خودتون کار کنید تا شبیه همونا نباشید بهتر و خوبتر ها سر راهتون میان


. .

وقتی دور و بر افرادی که باهاتون بد رفتار می کنند میچرخید، به اونا پاداش می دهید و خودتون رو تنبیه می کنید.

توقع‌تون رو از آدم‌ها به صفر برسونید. توقع که کم باشه فقط به خودتون و توانایی‌هاتون تکیه می‌کنید، انتظار ندارید دست غیبی برسه و ناجی بشه.

اگه در جریان بودین اشتباهاتی که انجام می‌دین چقدر باعث می‌شه بالغ‌تر و خردمندتر بشین، انقدر خودتون رو بابتش سرزنش نمی‌کردین.

قبل از این‌که از خوب‌بودن بیش از حدتون نسبت به دیگران گلایه کنید اول از خودتون بپرسید که آیا این خوب‌بودن به‌هیچ منتی زاییده‌ی ذات پاک‌تون بوده و یا ناخواسته دنبال منفعت خاصی بودید.

I love that feeling when you talk stuff out with someone and you both become aware that neither of you were wrong. You just saw the scenario differently. Talking really should be about seeing things from both perspectives, rather than the need to be right.

عاشق اون حسیم که همه‌ی سنگاتو با یه نفر وا می‌کنی و هر دوتاتون می‌فهمید که هیچ کدومتون اشتباه نمی‌کردید. صرفاً یه دیدگاه متفاوت نسبت به قضیه داشتید.
حرف زدن باید جوری باشه که از دیدگاه هردوتون به همه‌چی نگاه کنید تا اینکه بخواید پافشاری کنید که حق با خودتونه.