هنوزم وقتی چیزی می‌بینم یا می‌خونم که حسم بهم می‌گه‌ اگر تو هم ببینی‌ یا بخونی‌‌‌ش خوشت میاد، قلبم برات می‌خنده.

دلقک مورد علاقه‌ام خودمم وقتی میگم از این ترم دیگه درس میخونم و کلاس‌هام رو پشت سر هم مرتب میرم.

‏یه کتاب از نشر ماهی دارم می‌خونم به اسم "تاریخ فرهنگی زشتی"، می‌تونم بگم عجیب‌ترین کتابیه که دست‌کم اخیرا خوندم. پشت جلد کتاب نوشته شده:
"زشتی به‌اندازه‌ی زیبایی در انسان بودن ما سهیم است‌."

من برای ادامه دادن یا ندادن تاس نمیریزم، یا میمونم تا استخونم بشکنه، یا طوری میرم که به نظر بیاد هیچوقت نبودم، بدون اما و اگر.

درباره‌اش غصه میخورم، گریه میکنم، پیاده‌روی میرم، دوش میگیرم، کتاب میخونم، قهوه میخورم، برای خودم مینویسم اما دیگه درباره‌اش با آدم‌ها حرف نمیزنم .

درباره‌اش چای میخورم، گریه میکنم، کتاب می‌خونم، اما دیگه درباره‌اش با کسی حرف نمیزنم.

دلم یه Notification میخواد هی بخونمش و هی باورم نشه.

دلم یه نوتیفی میخواد هی بخونمش هی باورم نشه

امیدوارم بعدها در خونم رو که باز میکنم همچین چیزی ببینم .🪴

♡

سنم که کمتر بود؛ کوچمون حکمِ بهشت رو برام داشت.
گذشت و از همه‌ی دنیا، خونمون شده بود پناهم. رفته‌رفته، کنج اطاقم شد نقطه‌ی امنم و تهش رسید به گوشیم.
اما این‌روزها، تنها جایی که احساس راحتی می‌کنم؛ خیالمه.
با این‌همه، وسعتی که خیالم داره؛ حتی کوچمون هم نداشت‌!