•
جا برایِ من گنجشک زیاد است ولی
به درختانِ خیابانِ تو عادت دارمـ

♡

✿ کپشن خاص ✿
سال عجیبی بود!
بدون اغوش،
بدون قدم زدن های دو نفره،
بدون کافه گردی،
بدون شور وشوق...
پر از دلهره،اضطراب
پر از فاصله اجتماعی،
پر از نبودن،نداشتن..
پراز خنده هایی که اسیر ماسک ها شدند.
پر از اسارت ودر بند بودن پنجره ودیوار
نه این یک سال نبود،
چیزی شبیه یک فصل نا شناخته
در تقویم ،که هنوز اسمی برایش
کسی نگذاشته...!
چقد میشد حال مان خوب باشد،
باران بزند،چتر های خاک خورده را
برداریم وهم قدم خیابان باشیم..
بیایید دعا کنیم
سال بعدی که امد کنار هم دیگر باشیم
بدون فاصله اجتماعی،بدون ماسک.
دعا کنیم حال جهان خوب شده باشد،
بیمارستان ها متروک که شده باشد.
نه کسی دردی داشته باشد نه غمی.
بیاید برای حال خوب هم دعا کنیم.
#ملیح_م

آرزو کنیم حال همه خوب باشد
خیابان پر باشد از عابران سر خوشی که نه غصه‌ای برای خوردن دارند، نه مشکلی برای حل نشدن، نه دلیلی برای گوشه گیری و تنها بودن.
عابرانی که سرخوش و آسوده از کنار هم عبور می‌کنند
و می‌خندند، از ته دلشان می‌خندند.
آرزو کنیم حال همه خوب باشد
به خوبیِ عطر یاس کوچه‌باغ‌های قدیمی
به خوبی دو روز مانده به عید زمان کودکی
و به خوبی همان روزی که آرامش و عشق؛
به خیابان‌های این شهر، برگردد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

‌
ما نسل بوسه های ممنوع بودیم
عشق را میانِ لبهای هم، پنهان کردیم
تا نمیرد
بعد از ما،
شما، نسل ِ آزادیِ بوسه در خیابان خواهید بود؛
عشق را با لبهایتان فریاد بزنید،
تا زندگی کند...

افشین یداللهی
‌

خیابان‌های زیادی مانده که باهم قدم نزدیم
کافه‌های زیادی هست
که قرارگاهمان نشده
و جاهای زیادی هست
که نرفته‌ایم
جهان بی تو جای خوبی برای ماندن نیست!

✿ کپشن خاص ✿
.
#کافه ها را بستند
برگهای زرد آرزوهایمان را
سنگفرش زمینِ سرد خانه هایمان کردیم !
خیابانها را بستند ...
پاییز را مهمانِ گلدانهای سبز پنجره هایمان کردیم !
کُنده های سوخته ی رویا را بغل زدیم
و شبها خواب باران را دیدیم ...
کافه ها را ببندید !
امسال....
قصیده ی #پاییز را در فنجان‌های گرم و
کتابهای قدیمی روی طاقچه
سَر می کشیم ...

#زهره_حدادی

شست باران
همه ی کوچه خیابان ها را
پس چرا مانده غمت
بر دل بارانی من ؟
‌‌

. .

- به جز تو با کسی
قسمت نخواهم کرد
خیابان گردیِ پاییزی ام را ..

پاییز
تکرار تو در تصویر باران است

یک جای خالی از تو
با من در خیابان است

گم شدن را در خانه تمرین می کردیم
توی کمد، پشتِ لباس ها
پشتِ مبل، بعد ها در خیابان
پیاده رو ها، کافه ها
و بعد توی خودمان!