بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

متیو مک‌کانهی تو کتاب چراغ سبزها حرف قشنگی زده :

‏به نصیحت نیازی نداریم گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم

هرکدوممون تو این زندگی به یکی نیاز داریم که کنارش خود خودمون باشیم



. .

هرگز پول را برای بیماری
و مشکلات پس انداز نکن
چون رخ می‌‌دهد.
پول را برای عروسی، برای خرید خانه، اتومبیل، مسافرت و نظایر آن پس انداز کن
وقتی می‌‌گوئی این پول برای خرید اتومبیل است دیگر به تصادف فکر نکن.

منتظر هرچه باشی، همان برایت پیش می‌‌آید.
منتظر شادی باشی، شادی پیش می‌‌آید.
منتظر غم باشی، غم پیش می‌‌آید.
منتظر آرزوی قلبی‌ات باش
بی شک به حقیقت میپیوندد

گرچه پول نداریم ولی فکراتونو قشنگ تر کنید


. .

تو دل تاریکی نور هست
تو دل ناامیدی امید هست
امید همیشه با ماست
بیشترین چیزی که احتیاج داریم ..

♡

خیلی از ما، گفت‌وگوی سخت رو با دعوا اشتباه می‌گیریم.
چون محیطی که توش بزرگ شدیم
بهمون یاد نداده بدون تحقیر،
قهر یا خشونت اختلاف نظر رو حل کنیم.
ما سکوت می‌کنیم، چون فکر می‌کنیم فقط دو راه داریم:
یا قهر، یا دعوا !!

نمیتونم نگرانت نباشم ولی ما دیگه کاری با هم نداریم پس مواظب خودت باش.

بعضی‌ها رو نه از روی عشق، بلکه از روی زخم هامون انتخاب میکنیم، فکر میکنیم عاشقشونیم! ولی در واقع داریم زخمی رو تکرار میکنیم که هنوز التیام نیافته!

بدبختی داریما
میری کافه میگی لاته میگه لته؟
میری یه کافه دیگه میگی لته میگن لاته؟
لای پدرته ،این گوه چیه اسمش اخر..

یاسوجی داریم اینجا؟
زلزله رو حس کردین؟