هر وقت نیاز داشتی با کسی حرف بزنی من هستم حتی اگه نخواستی حرف بزنی و نیاز داشتی یکی باشه کنارت باز هستم، دو تایی سکوت میکنیم و این هم بگم که من قضاوتت نمیکنم.

‏یکی از پرآسیب‌ترین حالتای خودشیفتگی برای کساییه که خودشیفتگیشون حول «من بیش‌تر از بقیه سختی کشیدم» میچرخه. فکر می کنم جا داره درباره‌اش تامل کنیم چون بیشتر ماها به دلایل بسیار، زندگی سختی داشتیم -یا داریم- و باید دقت کرد این سختی منجر نشه به «پس از بقیه محق‌تر و سزاوارتر هستم»

صادق هدایت :

با هم که بودیم ، احتیاج به حرف زدن نداشتیم، درد همدیگر را می‌فهمیدیم 🤍

♡

من آینه‌تم عزیز، هر رفتاری که باهام داشته باشی همون رفتار رو باهات خواهم داشت، اگه بد باشی برات بد خواهم بود، اگه فکر میکنی مزخرفم خودت مزخرف بودی که این برداشت رو ازم داشتی، وگرنه خیلی‌ها میگن که من آدم حسابیم چون آینه اون‌ها هم بودم.

واسه ی داشتن چیزی که تا بحال نداشتی، باید کسی باشی که تا بحال نبودی!

شما یه مدت اولین مسیج رو نفرستید تا متوجه بشید به چند تا گیاه مرده تا الان داشتید آب میدادید.

میگفت:
شاید اگر ماهم سختی کمتری میکشیدیم
اعصاب آروم تری داشتیم...
چقدر حق آخه :)))

تجربه ای داشتی که قضاوت اشتباه بشی؟
خواستی بگو‌ :)

دلگیرم واسه اون همه دوست دارم‌هایی که گفتی ولی نداشتی.

این قضیه «اگر می‌خواست انجام می‌داد» واقعا خیلی ناراحت کننده‌ست. انگار با سیلی می‌زنه تو صورتت می‌گه تو ارزشش و نداشتی‌.