باید همینجا بودی. باید این باد بازیگوش اردیبهشت ،
آواره می‌شد بین موهات و گردن‌ات
باید انگشتِ دستان بی‌قرار من، به چیدنِ بوی برگ‌های چنار، به پوستِ صورت‌ات یورش می‌برد...
باید برات از قصه‌های سرگردان مغزم می‌گفتم و تو گوش می‌کردی‌ام...
باید همینجا بودی ... باید تنها نبودم...
این نسیم بازیگوش اردیبهشت ماه نبودنت را بدجور زبان درازی می‌کند ...

#علی_سلطانی

‌ولی باور کنید غم وزن داره! وقتی غمگینی کندتر میشی، اگر دراز کشیده باشی نمیتونی بلند شی، راه رفتنی دوست داری پخش زمین شی. اصلا انگار دستگاه پرس داره بهت فشار وارد میکنه.

دراز کشیدن تو اون قسمتی که آفتاب افتاده.....

اینطور نیست که همه درک کنن، و این اشکالی نداره. اینطور نیست که همه برات گوش شنوا باشن، و این اشکالی نداره. اینطور نیست که همه بیان اون سوالات ساده‌ای که منتظرشون بودی رو ازت بپرسن، و این اشکالی نداره. اینطور نیست که همه همونجوری که بودن، بمونن؛ و این اشکالی نداره. اینطور نیست که همه‌ی چشم انتظاری‌ها برات ثمر داشته باشن، و این اشکالی نداره. اینطور نیست که هروقت دست دراز کردی، کسی باشه که دستتو بگیره، و این؛ اشکالی نداره.

تو امّا هیچ‌وقت فراموش نکن
‏روزی که افتاده باشی
‏از زمین بلندت می‌کنم
‏اگر هم نتوانم
‏کنارت دراز می‌کشم :)

🩷..

در روح برخی انسان‌ها
انگار که کرانه‌هایی از دریاست
هنگامی‌که با آن‌ها هم‌کلام می‌شوی
گویی پاهایت را
به سمت دریا دراز می‌کنی
و آرامش می‌یابی...

#جمال_ثریا

گوش کنید انرژی بگیرید.

واسه آشتی با تو از راه دراز اومدم🩵.

به هر حال آدمیزاده دیگه. گاهی اوقات نمی‌دونه چیکار کنه. دراز میکشه خیره میشه به سقف. یه کم گریه میکنه و خوابش می‌بره.

ولی غم وزن داره. وقتی غم داری کندتر می‌شی، اگر دراز کشیدی نمی‌تونی بلند شی، راه که میری دوست داری پخش زمین شی.

‏درونگرا بودن خیلی عجیبه؛
در عینِ حال که ممکنه در طولِ روز کلی حرف بزنی، وقتی شب دراز میکشی مغزت تا خرخره پُره؛
چون نه حرفی از مشکلاتت زدی، نه فکرای مهمی که از مغزت گذشته :)))