اونی که از ناراحت شدنت و درد کشیدنت ناراحت نمیشه، اون خود درده.

بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

مشکلات، نگرانی‌ها و اضطراب‌هامون کم نیست. تا می‌خوایم به خودمون بیایم، تا می‌خوایم یکم خودمون رو جمع و جور کنیم همه‌چیز آوار می‌شه روی سرمون. ما غریبه‌هایی هستیم با دردهای مشترکِ آشنا، ما جوون‌هایی هستیم که جوونی‌مون به تاراج رفت و چیزی ازش نفهمیدیم، ما یک زخم گنده روی صورت ایرانیم که هیچ‌وقت قرار نیست خوب بشه.

کاش میتونستم قلبم رو بخاطر تموم دردهایی که داره تحمل میکنه بغل کنم🫀

از آدمای نابالغ خشمگین نشو، اونا هنوز با دردهایی حرف میزنن که هیچوقت براشون زبانی برای‌ گفتنش در زمان مناسب نداشتن!

آره ترک برداشتم، اما همون شکاف‌ها بودن که من رو ساختن، نه شکست خوردم، نه فرو ریختم، بلکه قوی‌تر و زیباتر از همیشه از دل دردها بلند شدم.

Smile through your tears, laugh through your pain, act confident through all your insecurities. Never let people see you hurt because they will think they won.

میون اشک هات لبخند بزن،
میون دردهات بخند،
با تمام ناامنی هات با اعتماد به نفس رفتار کن.
هرگز اجازه نده مردم ببینن که آسیب دیدی.
چون اونا فکر می کنن که برنده شدن.

.حتی اگر با من حرفی نداری
باز هم با من حرف بزن. مثلا بگو : چه خبر ؟
تا من از خبرهایی که تو از آن‌ها خبر نداری برایت بگویم ...
از روزهایی بگویم که تو نبودی
از دردهایی بگویم که تنهایی کشیدم
حتی اگر هم برایت مهم نبود باز هم بگو واقعا ؟؟
تا چانه‌ام گرم شود و شاید آن بین‌ها خسته شوم
هیچ وقت در مقابل من سکوت نکن
من از سکوت واهمه دارم، سکوت اصلا علامت رضایت نیست؛
من هر چه سکوت دیدم همان رفتن بود..!



#فاطمه_شریف

در دل تاریکی، بعضی دردها آن‌قدر روشن می‌سوزند که حتی شب هم نمی‌تواند پنهانشان کند.

یه دردهایی واسه خود آدمه. نمی‌شه با کسی تقسیمش کرد. وقتی ازشون حرف می‌زنی، بی‌ارزش می‌شن.