‏درستش این بود این وقت های خالی بودن خونه با توی بغل تو بودن سر میشد

دلم آدم امن می‌خواد ، واقعی ، حمایت‌گر ، قابل اعتماد ، صمیمی ، که آره من کنارتم ، با هم درستش می‌کنیم ، باهم می‌رسیم ، باهم پیشرفت می‌کنیم ، اگه بخوام گریه کنم توی بغلش باشه ، اگه بخوام بخندم کنار هم باشیم ، با هم رفیق باشیم ، اگه هر چی شد پشت هم باشیم ، موندگار ، همیشگی ، صمیمی 🫂🤍

♡

دلم آدم امن می‌خواد. واقعی. حمایت‌گر. قابل اعتماد. صمیمی. که آره من کنارتم. با هم درستش می‌کنیم. باهم می‌رسیم. باهم پیشرفت می‌کنیم. اگه بخوام گریه کنم توی بغلش باشه. اگه بخوام بخندم کنار هم باشیم. باهم رفیق باشیم. اگه هر چی شد پشت هم باشیم. موندگار، همیشگی، صمیمی.

آدم‌ها گلایه میکنن چون براشون مهمه، چون هنوز امید دارن، چون فکر میکنن هنوز یه چیزهایی بینتون هست که میشه با حرف زدن درستش کرد، چون دوستتون داره، چون خاطرتون عزیزه، کاش وقتی این رو متوجه بشید که دیر نشده باشه.

.
به به سینگل مینگلای من
روزتون مباررررررررک.️.

ان شالله با ادم لایق و درستش.
ازین سینگلی دراید به وقتش.
.

همیشه دیگرانند که سمی‌اند و دیگرانند که قضاوت می‌کنند و دیگرانند که دل می‌شکنند و دیگرانند که بد رفتار می‌کنند! خودمان چه؟ خودمان آدمِ سمیِ جهانِ چند نفریم؟! خودمان چقدر دل شکانده‌ایم و چقدر قضاوت کرده‌ایم و چقدر آدم‌ها را کلافه کرده‌ایم؟ خودمان چند نفر را بی‌آنکه حواسمان باشد، تا مرز فروپاشی روانی برده‌ایم؟ کجا زیاد توقع داشته‌ایم و کجا قدر ندانسته‌ایم و کجا خودخواه بوده‌ایم و فقط به نفع و مصلحت خودمان فکر کرده‌ایم؟!
درستش این است که گاه‌گاهی بیرون دایره بایستیم و به رفتار خودمان هم نگاه کنیم و ببینیم از بیرون چطور به نظر می‌رسیم و کجای این معادله ایستاده‌ایم و چقدر کار داریم تا درست شویم و چقدر راه داریم تا درست رفتار کنیم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

استراتژی من برای از بین بردن ناراحتیم اینه که خودمو ناراحتتر کنم تا بعدش انقدری ناراحت شم که به این نتیجه برسم که نمی‌شه درستش کرد.

‏اینقدر نگران نباش ؛ یک وقت‌هایی همه چیز از هم می‌پاشه تا سر جای درستش قرار بگیره.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

برای کسی که قلبتون رو خورد کرده هیچ انتقامی بهتر از این نیست که رهاش کنید و در رو برای اتفاق‌های تازه‌ای که قراره تو زندگیتون در زمان درستش قدم بزارن باز کنید .

آدما گلایه می‌کنن چون براشون مهمه، چون هنوز امید دارن، چون فکر می‌کنن هنوز یچیزایی بینتون هست که میشه با حرف زدن درستش کرد، چون دوستتون دارن، چون خاطرتون عزیزه؛ کاش وقتی اینو متوجه بشید که دیر نشده باشه.