از لحاظ روحی احتیاج دارم یکی از راه برسه و بهم بگه:
«من داشتم همه چیز رو میدیدم؛تو خیلی خسته شدی.
بقیش رو بسپر به من، درستش میکنم.


. .

‏همین دیگه فقط معذرت‌خواهی رو بلدی. اصلاً بلد نیستی درستش کنی یا نمی‌دونم حتی سعی نمی‌کنی کسکش‌خان.

از «بیا با هم درستش کنیم» رسیدم به «باشه، به سلامت».

با هم درستش میکنیم و می‌سازیم نه میخوام نه دیگه جواب میده، یکی باشه با هم بانک بزنیم بعدش هر کی بره دنبال زندگی خودش

‌
«بیا کنارِ هم درستش کنیم»،
«بیا با هم پیشرفت کنیم»،
«بیا با هم خوش بگذرونیم»،
«بیا با هم حالمون خوب باشه»،
«بیا باهم حالمون بد باشه»،
«بیا انتخاب هم باشیم تا ابد»،
«بیا بسازیم با هم»،
من به‌شدت اهلِ این جمله‌هام،
دوره‌ی خیلی کارا و بهونه‌ها خیلی وقته تموم شده .

. .

نوشته بود:
‏میذاشتی بتمرگم پیشت درستش کنیم باهم
‏الان برم چیکار کنم با هشت میلیارد آدم غریبه!؟

خدایا؛
گاهی مرا در آغوش بگیر...
وقتی در محاصرهٔ مشکلاتم و تنها پناهگاهم تویی.
وقتی تمام تلاشم را کرده‌ام،
خسته‌ام و دلم کمی سکوت می‌خواهد،
کمی آرامش، کمی تسکین.
بی خبر از راه برس و مرا بغل کن.
باور کن آدمِ جا زدن نیستم!
اما از یک جایی به بعد، بگو که با هم درستش می‌کنیم.
از یک جایی به بعد، خودت برایم معجزه کن!

به چشم‌هایم زل‌زد و گفت: باهم درستش می‌کنیم… و من تازه فهمیدم: تنهایی چه وسعت نامحدودی دارد.
با‌هم…! چه لذتی داشت این باهم…! حتی اگر باهم هیچ‌ چیزی هم درست نمی‌شد…


•لیلیان هلمن


.️🫂

بعضی‌ها خودشان
دلیل دوست داشتنشان میشوند!
آنهایی که میگویند:
باهم راه برویم
باهم درستش میکنیم
باهم کلا کِیف دارد؛

• صابر ابر

‏بعضی جملات هم هست که تاثیرشون از یه ورق کدئین هم بیشتره... مثل فدا سرت، باهم درستش میکنیم.