یه چیزی خوندم خیلی شبیه الان ما بود، می‌گفت:

"و من خودم را با خستگی تمام
از میان این فصل عبور می‌دهم،
فقط به امید نور کم سویی
که در دور دست‌ها می‌درخشد..."

برویم بخوابیم.
خواب هر چه باشد
دست‌ کم جهانِ دیگریست
دور شویم از این جهان

دست‌ ها گریه می‌کنند ، می‌خندند
بغض می‌کنند ، عشق می‌ورزند
دست‌ها زندگی می‌کنند .️

♡

به دستت که نیاوردند، برای تسکین، تو را دست‌‌کم می‌گیرند و خودشان را دست‌بالا حساب می‌کنند!

#نرگس_صرافیان_طوفان

خیلی ساده بخوام بگم؛ راز بهبودی اینه‌که چشماتو باز کنی‌ و ببینی اون چیه که به‌هیچ‌وجه برات مفید نیست اما همچنان اصرار داری دو دستی بچسبی بهش؟ دست‌هات رو آزاد کن و همون چیز رو پشت سرت جا بذار.
و البته؛ کاش انجام دادنش‌هم همینجوری به آسونی گفتنش بود. اما تقریبا هیچ‌چیز آسون نیست.

‏یه کتاب از نشر ماهی دارم می‌خونم به اسم "تاریخ فرهنگی زشتی"، می‌تونم بگم عجیب‌ترین کتابیه که دست‌کم اخیرا خوندم. پشت جلد کتاب نوشته شده:
"زشتی به‌اندازه‌ی زیبایی در انسان بودن ما سهیم است‌."

تنها دستِ دوست است که خار را از قلب بیرون می‌کِشد

- بفرست برای دوستات .️

♡

به جز پناهِ دو دستِ تو سایبانی نیست .️

- قیصر امین پور

♡

هربار که خودمو نجات میدم، یادم میوفته چیه این آدمیزاد که وسط گرداب وقتی داره میچرخه و فرو میره باز دست‌و‌پا میزنه که یه نوری پیدا کنه. تا بچسبه به زندگی حتی با وجود اینکه میدونه ممکنه بازم بیوفته تو گرداب.

فرمول مهربونی اونقدرام سخت نیست!
اون آدمی که بهش میگی زشت،
دستِ کم چند نفری رو داره که براشون خوشگل‌ترین آدم دنیاست.
اونی که بابت اضافه وزنش سرزنشش میکنی، کلی اخلاق خوب داره که دوستاش عاشقشن.
اونی که دائم نداشته‌هاشو توی سرش میزنی، شاید با همون داشته‌های کمش آرامشی داره که خیلیا ندارن.
زندگی یه فرمول سادست!
اگر میتونی آدما رو همونطوری که هستن دوست داشته باش، ولی اگر نه، مجبور نیستی با گذاشتن یه زخم بزرگ توی دلشون همراهیشون کنی.
باور کن فرمول مهربونی اونقدرام سخت نیست.
فقط کافیه کسی رو نرنجونی..