‏خنده بر لب می‌زنم
تا کس نداند راز من
ورنه این‌ دنیا که ما دیدیم
خندیدن نداشت....

صائب تبریزی

یه ذره سن داریم، باهاش جنگ داخلی رو دیدیم، جنگ خارجی رو دیدیم، دو سال عجیبی که کرونا اومد دیدیم، شدیدترین تروماها رو دیدیم، دلار هزار تا ۹۵ هزار تومنی رو دیدیم، ادم‌فروشی دیدیم، بی شرفی دیدیم، جون کندن واسه زندگی رو دیدیم، همه چی هم خوب شه من یکی دیگه اون آدم سابق نمی‌شم.

گفتم یکمم اون تلاش کنه...
بعدش دیگه همو ندیدیم :)

همو پیدا کردیم، قهر کردیم، آشتی کردیم، دعوا کردیم، بلاک کردیم، انبلاک کردیم، خندیدیم، گریه کردیم، اولینِ همه چیو باهم تجربه کردیم، روزا گذشت باهم بزرگ شدیم، زندگی کردیم و اخرش مجبور شدیم بازم باهم غریبه بشیم.


. .

انقد آدم سمی دیدیم که اگه یک نفر هم اینجوری نیست، دیده می‌بینه و دل باور نمی‌کنه

برای همه وقتایی که گفتیم
<<میشه منم بزاری تو چمدونت>> و تلخ خندیدیم…

‏برای همه وقتایی که گفتیم
' میشه منم بذاری تو چمدونت '
و تلخ خندیدیم :(

We didn't see Maka; But they say that it is very nice to have someone like you

ماکه ندیدیم؛ ولی میگن خیلی قشنگه یه نفر ازته دل دوست داشته باشه

‌
ما
هیچ‌تر
از
هیچ
پِیِ
هیچ
دویدیم،
جز
هیچ
در این
هیچ
دگر
هیچ
ندیدیم .

. .

هیچی ، سلامتی ، نمردیم و روز پسر رو هم دیدیم.