بین آرزوی تو و معجزه‌ی خدا
دیواری هست به نام اعتماد
صبر داشته باش.


. .

‏ما که یه دیوار ریخت روسرمون!
حالا یه آجرم تو پرت کن، چه فرقی داره...

تا دیر نشده میخوام اینو بهت بگم یه روز میفهمی خونه نه دیواره نه سقف.

خونه «صدای باباست» و «بوی غذای مامان»... :)

صدای بی گزند

تا دیر نشده میخوام اینو بهت بگم یه روز میفهمی خونه نه دیواره نه سقف.
خونه« صدای باباست» و« بوی غذای مامان»... :)

کنار هم که بودیم حرف‌هامون تمومی نداشت؛ از شعر و کتاب شروع می‌کردیم، می‌رسیدیم به فلسفه و عرفان، از موسیقی و هنر آسمون ریسمون می‌بافتیم، می‌رسیدیم به تحلیل تاریخ، گاهی بی‌هوا می‌رفتیم سراغ مرور خاطرات کودکی و آدم‌هایی که یه‌ جایی توی گذشته جا موندن. حرف‌هامون مثل رود جاری بود؛ بی‌توقف، بی‌قید، بی‌دغدغه‌ی زمان. گاهی با یک جمله‌ی ساده، ساعت‌ها گرم صحبت می‌شدیم، گاهی یک نگاه کافی بود تا فکر هم رو بخونیم. الان اما همه‌ی حرف‌ها سنگینی می‌کنه روی دلم، تکرارشون می‌کنم و انگار توی دیوارهای خونه پژواک می‌شن، بدون شنونده. من هنوز از شعر شروع می‌کنم، به فلسفه و هنر می‌رسم، می‌خوام از خاطرات رد شم اما تو رو اونجا می‌بینم، جا می‌مونم از رفتن.

آگهی دیوار :
معاوضه چندتا وطن فروش
با یک کیسه کود حیوانی؛
بقیشم سر میدم

..

زندان که همیشه یه چهاردیواری کوچیک نیست. گاهی اندازه یه کشوره، گاهی اندازه افکار آدم.

کمالگرایی مثل زندانیه که دیوارهاش از باید ها ساخته شدن.

چقدر آدم‌های جالبی هستین، من میرم یه ردیف دیگه دیوار دورم رو بالاتر ببرم.

برخی آدم‌ها تو را خوب بلدند؛ مثلاً می‌دانند کدام آجر نصفه‌ی دیوار دلت را بیرون بکشند تا دیوارت یکسره فروبریزد…