عاشقِ کبوتر بود!
می گفت:
پرنده‌ای وفادارتر از آن نیست ...
رهایش که می کنی هرجا برود...
خیالت راحت است که برمی‌گردد ...

فقط دو روز حواسش پرت شد...
فقط دو روز فراموششان کرد...
همه‌شان رفتند ...
همه‌شان گم شدند!

او دانه می‌ریخت اما دیر بود ...
هیچ کدامشان برنگشتند!

مشکل اینجاست...
ما یادمان رفته ...
هیچ تعهدی یک‌طرفه نیست!

وفادارترین کبوتر هم، برایِ ماندنش؛
دانه می‌خواهد ...
"توجه" می‌خواهد...
"عشق" می‌خواهد ...

هیچ کبوتری، ناچار به ماندن نیست ...
هیچ کبوتری!



نرگس صرافیان طوفان

جهت یادآوری:
اگر برگشتند، فراموش نکنید که چگونه رفتند....

به‌ قول عباس کیارستمی :

بازنگشتند
رودهایی که به دریا رفتند
سربازانی که به جنگ
و یارانی که به دیار غریب

به‌قول عباس کیارستمی:

بازنگشتند؛
رودهایی که به دریا رفتند،
سربازانی که به جنگ
و یارانی که به دیار غریب.

Remember:

اگر برگشتند، فراموش نکنید که چگونه رفتند.

یادآوری :
اگر برگشتند، فراموش نکنید که چگونه رفتند .

تلاش کن اندوهت را دوست بداری؛
شاید برود.
به رسمِ تمامِ چیزهایی که دوست داشتی و رفتند...

برای خودتان کسی را پیدا کنید که ساعت‌ها شما را گوش کند و ساعت‌ها به او گوش کنید، کسی که حرف‌های شما را بفهمد و حرف‌های او را بفهمید.
خیلی مهم است که دو نفر برای هم حرف‌ها برای گفتن داشته‌باشند و از هم‌صحبتی با هم لذت ببرند و کنار هم به آرامش برسند. خیلی مهم است که دونفر، از جهان و گونه‌ی انسان که به ستوه آمدند، قبل از هرکسی به هم پناه ببرند و با هم حرف بزنند. خیلی مهم است که دو نفر مقابل هم که نشستند و کنار هم که قرار گرفتند، چیزی بگویند و از هر دری حرفی بزنند و سکوت نکنند.
تضمین امن و درستی‌ست "حرف زدن" و چراغ قرمز یک رابطه درست همان‌جایی‌ست که دونفر کنار هم‌اند، اما حرفی برای همدیگر ندارند!
آنجاست که امیدها ته می‌کشد و عشق  حتی راهی برای ورود نمی‌یابد! آنجاست که همه چیز واقعا تمام شده، حتی اگر ظاهرا ادامه داشته‌باشد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

سلام بر آنانی که در تاریک ترین روز های زندگیمان همچون روزنه ی نور و امیدی بودند
و بی هیچ منتی ما را درآغوش گرفتند تا به زندگی باز گردیم


سلاااااااااااام
روزتون پر از امید🤍

تلاش کن اندوهت را دوست داشته باشی!
شاید برود؛ به رسم تمام چیزهایی که دوست داشتی و رفتند..


. .