‏یه روزی تو زندگی هرکس یه نفر میره که بعد از رفتنش بقیه رفتنها رو خیلی راحتتر میشه تحمل کرد؛
به قول رشیدی سمرقندی:
چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران...

اون آدم برق رو به چشم‌های من برگردوند و بعد خودش باعث دوباره از بین رفتنش شد.

گلا پژمرده میشن اما حس موقع گرفتنشون هیچوقت.

رفتنش غمگین بود اما این رو باید بپذیرم که دوستم نداشت، حداقل دوست داشتنش اندازه دوست داشتن من نبود.

اصلا اشکال نداره گریه کن، ولی بعدش ایستاده واسه خودت دست بزن، تو نباختی فقط اون کسی رو از دست داد که حتی موقع رفتنش از صدتا، صد و یکی دوستش داشتی.

و درد به استخوانِمان رسیده اما هنوز خودمان را نباخته‌ایم و روزگار را زندگی می‌کنیم. و هنوز آنقدر می‌خندیم که سرمان از این همه ناخوشی‌هایی که مجبور به پذیرفتنش کردیم درد می‌گیرد.
- فرگل مشتاقی.

این یه قانونه
وقتی به یکی ثابت کردی دوستش داری ؛ منتظر رفتنش باش!

گُل خودش قشنگه ، بوش قشنگه ، کادو گرفتنش قشنگه ، کادو دادنش قشنگه ، صورتیش قشنگه ، زردش قشنگه ، همه رنگش قشنگه ، دیدنش دست بقیه قشنگه ، لبخندی که میاره رو لبات قشنگه ، حتی عکسشم قشنگه
کاش گُل بودم ..

♡

One day in everyone's life, a person will go, and after his departure, it will be easier to bear the other departures. :)

یه روزی توو زندگی هرکسی یه نفر میره که بعد از رفتنش بقیه رفتنا رو خیلی راحت تر میشه تحمل کرد.!:)

یه سری رفتارها هستن که
تو هیچوقت از یه شخصی؛
انتظارشو نداشتی...
برای همین پذیرفتنش خیلی سخته،
قسمت دردناک ماجرا هم اینه
که ما خودمون این ادما رو
برا خودمون گنده کردیم!

#بارش_حق