‏از دست دادن کسی که برای خوشحالیت تلاش میکنه باخت بزرگیه، چون تازه بعد رفتنش که میفهمی انقدر هم دوست داشتنی نبودی، ولی با این وجود اون باز هم تو رو دوست داشت.

دقیق نمیدانم که مرا به هوای کسی رها کرد یا نه، اما از شتاب رفتنش بعید بود که دلش به جایی گرم نباشد.

به قول محسن یگانه:
کاشکی تورو سرنوشت ازم نگیره.🫀

ولی گرفتنش/:

‏یه روزی تو زندگی هرکس یه نفر میره که بعد از رفتنش بقیه رفتنها رو خیلی راحتتر میشه تحمل کرد؛
به قول رشیدی سمرقندی:
چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران...

اون آدم برق رو به چشم‌های من برگردوند و بعد خودش باعث دوباره از بین رفتنش شد.

گلا پژمرده میشن اما حس موقع گرفتنشون هیچوقت.

رفتنش غمگین بود اما این رو باید بپذیرم که دوستم نداشت، حداقل دوست داشتنش اندازه دوست داشتن من نبود.

اصلا اشکال نداره گریه کن، ولی بعدش ایستاده واسه خودت دست بزن، تو نباختی فقط اون کسی رو از دست داد که حتی موقع رفتنش از صدتا، صد و یکی دوستش داشتی.

و درد به استخوانِمان رسیده اما هنوز خودمان را نباخته‌ایم و روزگار را زندگی می‌کنیم. و هنوز آنقدر می‌خندیم که سرمان از این همه ناخوشی‌هایی که مجبور به پذیرفتنش کردیم درد می‌گیرد.
- فرگل مشتاقی.

این یه قانونه
وقتی به یکی ثابت کردی دوستش داری ؛ منتظر رفتنش باش!