" و سَوفَ یَنبت اللهُ زهورَ الشفاءِ عَلی جراحاتک "

و خداوند بر روی زخم هایت ، گل های شفا را خواهد رویاند ..

♡

زیبارویان اعتماد به نفس ندارن،اکس تاکسیک دارن با معده دردی که فکر میکنن مال قلبشونه.

زیبارویان اعتماد به نفس ندارند، اکس تاکسیک دارند.

یه سلامی کنیم به اون عوضی ای که گفته: زیبا رویان وفا ندارند
و الکی بقیه رو نسبت به ما بی اعتماد کرده..

ماهیان را در دریا آشفته می‌کنید
و پرندگان را در آسمان هراس‌زده،
چنین‌اید در حالی که فانی هستید؟!
ای سخت‌رویان، اگر جاودانه بودید چه می‌کردید؟

- ابوالعلاء معری

. .

به تو فکر می‌کنم؛
به همه‌‌ی‌ این روزها که نتوانستم در آغوشت آرام بگیرم.
به همه‌ی‌سفرهایی‌ که سَبک‌ترم نکرد.
به همه‌ی آدم‌هایی که به ناعادلانه‌ترین حکم‌ها زنجیر شده‌اند.
به این که غمگین‌ترین تَرانه‌ها را، تشنه‌ترین آدم‌ها به شادی، سروده‌اند.
عاشقانه‌ترین قصه‌ها را تنهاترین‌ها نوشته‌اند.
تلخ‌ترین اِسارت‌ها را، آزادی‌خواه‌ترین انسان‌ها کشیده‌اند.
عمیق‌ترین دَخمه‌ها را برای بلندپروازترین مبارزان کنده‌اند
و زشت‌ترین دنیا را برای زیباترین چشم‌ها ساخته‌اند.
هزار جای کارِ این دنیا می‌لنگد.
دوباره باید ویرانش کرد و به آتشش کشید.


#عزالدین_ماهرویان

به تو فکر می‌کنم؛
به همه‌‌ی‌ این روزها که نتوانستم در آغوشت آرام بگیرم.
به همه‌ی‌سفرهایی‌ که سَبک‌ترم نکرد.
به همه‌ی آدم‌هایی که به ناعادلانه‌ترین حکم‌ها زنجیر شده‌اند.
به این که غمگین‌ترین تَرانه‌ها را، تشنه‌ترین آدم‌ها به شادی، سروده‌اند.
عاشقانه‌ترین قصه‌ها را تنهاترین‌ها نوشته‌اند.
تلخ‌ترین اِسارت‌ها را، آزادی‌خواه‌ترین انسان‌ها کشیده‌اند.
عمیق‌ترین دَخمه‌ها را برای بلندپروازترین مبارزان کنده‌اند
و زشت‌ترین دنیا را برای زیباترین چشم‌ها ساخته‌اند.
هزار جای کارِ این دنیا می‌لنگد.
دوباره باید ویرانش کرد و به آتشش کشید.


#عزالدین_ماهرویان

دلبرا...
گذشتن روزها و عوض شدن فصل‌ها بهانه است.
بودن تو اعجازی است که فصل زمستان هم اگر باشد در آغوش تو سبز میشوم و بهار در وجودم شکوفه میرویاند.
در این جهان هستی برای هر انسان فقط یک نفر وجود دارد که اگر باشد، همه ی سال را در اردیبهشت‌ترین حالتِ ممکنی.

#مصی_لطفی

حتما نباید کسی پدرت را کشته باشد تا از او بیزار باشی!
آدم هایی یافت می شوند که راه رفتنشان، گفتنشان، نگاهشان و حتی لبخندشان در تو بیزاری می رویاند!

• محمود دولت آبادی

از عشق خوب رویان من دست شسته بودم

پایَم به گل فرو شد در کوی تو قضا را ...