گریستم
برای ما ، که پاییز نیامده ریختیم.
- معین دهاز

گفت:
در اولین آغوشی که فهمیده شوم؛
زار زار اشک خواهم ریخت...

ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

گفت:
در اولین آغوشی که فهمیده شوم
زار زار اشک خواهم ریخت

♡

عزیز من
باور کن ، یه روز تمام از خودگذشتگیات،
لشک ریختنای بی صدات و سختی کشیدنات جبران میشن و نتیجشون رو میبینی ..

صدای بی گزند
.️.

چنان فرو ریخته ام
که اگر به رقصی شادمانه برخیزم،
در همان میان به گریه ای عمیق خواهم نشست.

تاحالا اشک شوق ریختی ؟
کِی بوده ؟

صدای بی گزند

یک عمر باید بگذرد
تا بفهمی بیشتر غصه هایی ک خوردی
نه خوردنی بود نه پوشیدنی ؛
فقط دور ریختنی بود!!!

‏ما که یه دیوار ریخت روسرمون!
حالا یه آجرم تو پرت کن، چه فرقی داره...

عاشقِ کبوتر بود!
می گفت:
پرنده‌ای وفادارتر از آن نیست ...
رهایش که می کنی هرجا برود...
خیالت راحت است که برمی‌گردد ...

فقط دو روز حواسش پرت شد...
فقط دو روز فراموششان کرد...
همه‌شان رفتند ...
همه‌شان گم شدند!

او دانه می‌ریخت اما دیر بود ...
هیچ کدامشان برنگشتند!

مشکل اینجاست...
ما یادمان رفته ...
هیچ تعهدی یک‌طرفه نیست!

وفادارترین کبوتر هم، برایِ ماندنش؛
دانه می‌خواهد ...
"توجه" می‌خواهد...
"عشق" می‌خواهد ...

هیچ کبوتری، ناچار به ماندن نیست ...
هیچ کبوتری!



نرگس صرافیان طوفان