اگه بهت پیام ندم، هیچ‌وقت حرف نمی‌زنیم.

یکی یکی داره به لیست کسایی که قرار نیست دیگه هیچوقت باهم حرف بزنیم اضافه می‌شه.

این جمله تورو قوی میکنه ، میگه:

جوانه میزنیم ، از همانجا که خاک شُدیم!
• |.

خیلی وقت‌ها ما نمیخوایم زندگی رو ترک کنیم ما فقط دلمون یه لحظه‌ی امن میخواد! یجا که توش لازم نباشه نقاب بزنیم، یا وانمود کنیم که حالمون خوبه.این خستگی نشونه‌ی ضعیف بودنمون نیست، نشونه‌ی اینه که مدت زیادی رو بدون تکیه‌گاه ادامه دادیم.

عیب نداره، تنه‌ی این درخت رو قطع کنید، ما دوباره جوونه می‌زنیم.
غیر از این هیچ‌وقت نبوده، هرچقدر هم سخت و ناممکن…

چطور مراقب خودمون باشیم وقتی خسته‌ایم ولی هی باید ادامه بدیم! وقتی از درون پُریم ولی لبخند می‌زنیم! وقتی کسی که باید پناه باشه، خود زخم شده!

آدم شب‌ها برهنه‌س،
شب‌ها تو موضع ضعفه،
شب‌ها خود خودشه.
شب‌ها احساسات فرمان میده و منطق بی‌احساس به خواب رفته‌.
صبح‌ها که بلند می‌شیم، نقاب می‌زنیم و به شب قبل خودمون می‌خندیم،
ولی واقعیت همونیه که شب‌ها می‌بینیم.
حقیقت ما تو تاریکی شب آشکار میشه..
و قسم به صداقت شب‌ها..!

با رفتارمون زخم می‌زنیم، و امیدواریم با کلماتمون ترمیم کنیم. چه هیولای پاره‌وقتی هستی انسان.

شد شد، نشد فدای سرت، چایی می‌ریزم سیگار بخر بیار می‌شینیم تا خود صب باهم حرف می‌زنیم.

ما حتی دیگه حرف نمی‌زنیم، ولی جفتمون میدونیم که این ته داستان نیست:)