یه سریال‌ قوی معرفی کرده، دو روزه دارم می‌بینم خداست :)))))))

از تموم شدن میترسم، از تموم شدن رابطه‌ام با آدم‌های مورد علاقه‌ام، از تموم شدن باریدن بارون، سریال مورد علاقه‌ام، چاییم، سیگارم، از تموم شدن زندگیم.

تو منو یطوری فراموش کردی که انگار من ناهار هفته پیشت بودم، یکی از همکلاسی‌های کلاس اولت که باهاش زیاد حرف نمیزدی، مثل یه اسم شخصیت تو سریالی که چند سال پیش دیدی، تو من رو خیلی راحت فراموش کردی.

یه جا از سریال در چشم باد هست
که بیژن به لیلی میگه :
تو سه روز بود که حرف نمیزدی ، سه روز بود که دنیا به آخر رسیده بود ...

یه جا هما تو سریال تاسیان میگه:
«خیلیا دلشون می خواسته دریا بشن ، انقدر راکد موندن که مرداب شدن»

حکایت خیلیامونه که می خواستیم زندگی کنیم ، دریا باشیم ! اما امان از سرنوشت...

جدی حتی صدم ثانیه‌ای حوصله رابطه چرت و پرت و بی آینده رو ندارم، اگه میای دو سه سال دیگه ازدواج کنیم بگو بیشتر آشنا شیم، اگه هم نه که دست از سرم بردار بزار سریالم رو ببینم.

تو یه قسمتی از سریال در چشم باد وقتی لیلی به بیژن میگه دوستت دارم، بیژن در جوابش میگه:
« انگار دنیا رو گذاشتی تو دستام. »
میخوام بگم دوست داشته شدن توسط کسی که دوستش داری همین‌قدر دلنشینه :)

اگه از سختی‌های تاهل بخوام بگم یکیش اینه که اگه سریالی که دوتایی شروع کردید رو تنهایی ادامه بدید، یه جورایی خائنید:))))

تو مثلِ یه سریالِ پرهیجان و جذاب میمونی که هیچ وقت تمومی نداره و هر روزش یه قسمتِ جدید 🤍

حکایت عشقای امروزی
حکایت سریالهای امروزیه ؛
بی سر و ته تموم میشه!!!
‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌