‏یه بیماری هست به اسم "اروتومانیا"؛
این بیماری اینطوریه که ؛
تو از شخصی که دوستش داری
تصویری می‌سازی که از
خود واقعیش پیشی گرفته
و در نهایت شخصیت اصلی اون فرد
باعث ناراحتیت میشه!
فکر میکنم خیلی هامون درگیر این بیماری باشیم

. .

مارکِ آدم ، شخصیت ، صداقت ، اصالت ، ادب ، خوش قلبی و تعهدشه 🤍

‏مردی که تا سنین بالا نتونسته با کسی رابطه‌ سالم و طولانی‌ مدت داشته باشه با شما هم نمیتونه و قطعا یه باگ شخصیتی خیلی خیلی بزرگ داره.

وقتی یه ویژگی قشنگ رو تو یه نفر میبینید
بهش بگین ؛ حالاهرچیزی که میخواد باشه :
یکی شخصیت و ادبش مورد پسنده
یکی ظاهر زیبایی داره
یکی چشماش قشنگه
یا صدای خوبی داره
یکی خوب حرف میزنه
یکی خوب گوش میکنه
یه نفر خوب اوضاع رو کنترل میکنه و....
شاید گفتنش چند ثانیه بیشتر طول نکشه ولی اون حس خوبی که طرف میگیره همیشه موندگاره .️

آدم ها ...
جدا از عطری که،
به خودشون می زنن ...
عطر دیگه ای هم دارن
که تاثیر گذارتره !

عطر نگاهشون
عطرحرفاشون ...
عطری که فقط و فقط
مختصّ شخصیت اون هاست !
و در هیچ مغازه ی عطر فروشی،
پیدا نمیشه
حواست باشه چه عطری میزنی...

هیچکس
به اندازه زمانی که دیگری را توصیف میکند، شخصیت خود را فاش نمی‌سازد!!

Never sacrifice 3 things:
your family, heart or dignity

سه چیز رو هرگز فدا نکن : خانواده‌ات، قلبت و شأن و شخصیتت

رفتار دیگران با تو، بازتابی از «مشکلاتِ درونی» اون‌هاست نه شخصیت تو. وقتی که به این درک برسی، دیگه دنبال اثبات خودت نیستی، آگاه میشی و آروم، و از آدم‌ها نه با خشم بلکه با یه «فهمیدمِ» واقعی فاصله می‌گیری.


. .

دیگه هیچوقت از استانداردهام کوتاه نمیام، قیافه مهمه، اخلاق مهمه، شعور و شخصیت مهمه، تحصیلات مهمه، خانواده مهمه، درآمد مهمه، شغل مهمه.

سکوت من واسه شخصیت خودمه، وگرنه نه شما زرنگی، نه من بی‌خبر.