این افتضاح است که
آدم هیچ‌کس را برای پناه بردن
و هیچ شانه‌ای را برای گریستن و هیچ آغوشی را برای قرار یافتن نداشته‌باشد...

این افتضاح است که
در بدترین شرایط روحی،
هرچقدر جستجو کند و
هرچقدر دنبال حجم امن
حضور کسی بگردد،
تنهایی‌اش عمیق‌تر شود....
این افتضاح است که کسی باشد
که در این جهان دراندشت جسما شاید... اما روحا هیچ‌کس را نداشته‌باشد!

این افتضاح است که آدم برای بیان مصیبت‌هاش هم به خودش رجوع کند،
از خودش کمک بخواهد،
با خودش حرف بزند،
خودش را در آغوش بگیرد و
تکیه‌گاه خودش باشد....
این افتضاح است...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

می خواست مرا ،
گرچه که مغرور ترین بود ...
می خواستمش ،
خاص ترین مرد وفادارِ زمین بود !
افسوس ولی ؛ قسمت و تقدیر ، نمی خواست !
بینِ من و او ... فاصله انداخت !
او حامی و انگیزه ی من بود ، رسید از ره و دنیای مرا ساخت ...
کامل شده بودم ،
عاقل شده بودم !!!
امروز ولی بی پر و بالم !
از کلِ جهان ، واهمه دارم ...
بی امنیتِ شانه ی مردانه ی یارم ؛
انگیزه ندارم ... !
تنها و غریبم ،
مجنون و خمارم !
انگار جهانم ، همه خالیست ،
او نیست ..
او نیست ...
او نیست ....

#نرگس_صرافیان_طوفان

خوبم، ملالی نیست
هرچند، غمبارم
چون آبشاری گنگ
درگیر تکرارم
پویا ولی غمگین
در بند اکراهم
انگیزه‌ام مرده
انگیزه می‌خواهم ...
خوبم ملالی نیست
با درد، همزادم
از چاله‌ بیرون و
در چاه افتادم ...
حالا اگر غمگین ؛
من خوب خواهم شد
در کوی خوشحالان
محبوب خواهم شد...
حالا اگر خسته
حالا اگر غمگین
از شادی‌ام روزی؛
مرغوب خواهم‌شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

#شبتون_بی_غم

صبر داشته باش و ببین،
همان کسی که می‌خواست تو را زمین بزند، زمین خورده!
همان کسی که می‌خواست حرمتِ تو را بشکند،
تمامِ غرور و حرمتش شکسته!
همان کسی که قصد آزارِ تو را داشت،
بی‌دفاع شده و آزار دیده!
کائنات، دست بردار نیست؛ انتقامِ ما را از هم می‌گیرد.
روزی همه‌مان به هم، بی‌حساب خواهیم شد.


- نرگس صرافیان طوفان

چیزی میان ما برای همیشه تغییر کرده‌بود.
دیگر به صرافت نمی‌افتادیم که سراغ هم را بگیریم،
دیگر نگران هم نمی‌شدیم.
او تیر خلاص را زده‌بود،
ما داشتیم از هم دور می‌شدیم ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

با فقدان گوشی برای شنیدن مواجهیم. با فقدان حوصله، فقدان آغوش، نوازش، تسکین...
همه پُریم از حرف و همه خسته‌ایم از شنیدن، از همدردی، از فهمیدن.
همه لبریزیم و هیچ‌کس برای هیچ‌کس کاری نمی‌کند. ما غرق‌شدگان یک دریاییم و هرکسی در پی نجات خویش و اینکه کسی را به کسی نیست، در چنین شرایطی، اصلا عجیب نیست!
غم‌خواریم، اما برای خودمان. شانه‌ایم اما برای دردهای خودمان و آنقدر برای تسکین اندوه‌های تلنبار شده‌ی وجودمان تحلیل می‌رویم که از ما چیزی برای دیگری نمی‌ماند! به هم که می‌رسیم، تمام شده‌ایم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

از وقتی فهمیدم آدم‌ها میل شگفت‌انگیزی به سردیِ نگاه‌ها و برخوردها و آدم‌ها دارند، از وقتی فهمیدم بیش از اندازه دوست داشتن شخصیت انسان را ضعیف می‌کند، از وقتی فهمیدم دوست داشتن، دوست نداشتن می‌آورَد، دیگر کسی را دوست نداشتم!
دیگر کسی را بیش از اندازه دوست نداشتم‌.‌‌‌..
#نرگس_صرافیان_طوفان

. .

خدایا من سپردم دست تو او را
به دست امن و قدرتمند تو
یا رب هوایش را نگه‌داری...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌


. .

کاش دلخوشی‌ها بسیار بود و جادوی احساسات و عشق،
میان تمام آدم‌ها جریان داشت و هیچ‌کس غمگین نبود.
کاش بی‌دغدغه می‌خندیدیم و بی‌منت می‌بخشیدیم و بی‌فکر می‌خوابیدیم
و غرق در آرامش و اشتیاق، بیدار می‌شدیم...
کاش مشکلات، اندک بود و رنج‌ها محدود بود
و نگرانی‌ها در سطحی‌ترین لایه‌های احساسات آدمی اتفاق می‌افتاد.
کاش اتفاقات خوبی می‌افتاد و خبرهای خوبی می‌رسید
و شادیِ بی‌اندازه‌ای را جشن می‌گرفتیم.
کاش آباد بودیم، کاش آزاد بودیم، کاش هیچ اندوه بزرگی نداشتیم.

.#نرگس_صرافیان_طوفان

این دنیا چه رنج عظیمی می‌ریزد به جان آدم‌ها که هیچ چیز، هیچ چیز، هیچ چیز، آدم‌ِ به استیصال رسیده را نجات نمی‌دهد!
این اقیانوس بی‌کران چه‌کار می‌کند با نهنگ‌ها که به یکباره همه‌چیز را رها می‌کنند و به ساحل می‌زنند؟ .

#نرگس_صرافیان_طوفان