بعضی چیزها هیچ‌وقت به جای اول‌شان
برنمی‌گردند؛
مرگ،
اعتماد،
صمیمیت از دست رفته
و اولین احساساتِ آدمی.

واقعا چیزی به اسم بازگشتِ صمیمیت‌های از دست رفته وجود نداره

خانوم ها میتونن بدون یه مرد زندگی کنن اما بدون دوست صمیمی نمیتونن ..️

♡

‏مهم نیست که قبلا با یکی چقدر صمیمی بودی، صمیمیتی که یبار از بین بره دیگه هیچوقت مثل قبل نمی‌شه.

از صمیمیت‌های سریع بترسید، از صمیمیت‌های خارج از کنترل بترسید، از صمیمیت‌های مشکوک بترسید، از صمیمیت‌های بی‌قاعده بترسید، صمیمیت باید کم کم ایجاد بشه، صمیمیت زود، یا شهوته یا تباهی.

بعضی از دست دادن‌ها یک باره آدم رو خیلی تنها می‌کنن. در واقع تو فقط یک نفر رو از دست ندادی؛ یه گوشه‌ی امن رو از دست دادی، کسی که می‌شد به شونه‌اش تکیه بدی و از غم‌هات بگی، دوست صمیمی‌ات رو از دست دادی. انگار با از دست دادن یه سری آدم‌ها، تکه‌هایی از خودت رو هم از دست دادی.

تا حالا با کسی بودی که انگار میخواست دوستت داشته باشه ولی نمیتونست بمونه؟ اسم این مشکل سرد بودن نیست، اسمش ترس از صمیمی شدنه، وقتی توی کودکی نزدیک بودن به کسی براش درد بوده، مغز یاد میگیره اگه کسی زیاد نزدیک شد فرار کن یا نابودش کن، برای همین بعضی‌ها عاشق میشن اما تو رابطه نمیمونن.

نوشته بود:
میدونم تصمیمی که گرفتم درسته؛
ولی کاش تصمیم درست این نبود..!

یه تئوری خیلی قشنگ هست که می‌گه: "اگه تو زندگی الانت یکیو دیدی و به دلت نشست، فکر کردی یه چیزی تو وجودش هست که با بقیه فرق داره، جوری که انگار سال‌هاست که می‌شناسیش؛ در واقع تو زندگی قبلیت اون آدم یکی از صمیمی‌ترین آدم‌های زندگیت بوده."

دوست صمیمیت رو اینجوری تو گوشیت سیو کن:

𝑩𝒆𝒕𝒕𝒆𝒓 𝒉𝒂𝒍𝒇 نیمه بهترم
𝑷𝒂𝒓𝒕𝒏𝒆𝒓 𝒊𝒏 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆 شریک جرم
𝑷𝒍𝒖𝒈 پریز برق
𝑪𝒓𝒆𝒂𝒎 𝒕𝒐 𝒎𝒚 𝒄𝒐𝒇𝒇𝒆𝒆 کف قهوه‌ی من
𝑴𝒚 𝒅𝒊𝒂𝒓𝒚 دفتر خاطرات من
𝑯𝒆𝒂𝒅𝒂𝒄𝒉𝒆 سردرد
𝑨𝒎𝒊𝒈𝒐 رفیق
𝑵𝒆𝒎𝒐 نِمو