‏آقاجون همیشه موقع رفتنمون که میشه میگه:

" صد نفر بیان ، یه نفر نره "
الان فهمیدم تازه

من آخرش نفهمیدم ما واقعا چشامون خوشگله
یا پسرا الکی به همه میگن.....‍.

اونجا که فاضل نظری میگه:

من و جام می و معشوق، الباقی اضافات است
اگر هستی که بسم الله، در تأخیر آفات است

مرا محتاج رحم این و آن کردی، ملالی نیست
تو هم محتاج خواهی شد، جهان دار مکافات است...

ز من اقرار با اجبار می گیرند، باور کن
شکایت های من از عشق ازین دست اعترافات است

میان خضر و موسی چون فراق افتاد، فهمیدم
که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است

اگر در اصل، دین حُبّ است و حُبّ در اصل دین، بی شک
به جز دلدادگی هر مذهبی، مُشتی خرافات است...


. .

خیلی برام سخت بود ولی طی این مدت فهمیدم هر چی بیشتر سعی کنم خودم رو به آدم‌ها بفهمونم همه چی سخت‌تر میشه و فایده‌ای نداره، انگار قراره این قسمت از زندگیم رو بیشتر با خودم وقت بگذرونم تا بودن در کنار آدم‌هایی که واقعا اون کسی نمیشن که کنارشون میتونم خودم باشم.

آره عوض شدم چون ارزش خودم رو فهمیدم، فهمیدم باید خودم رو دوست داشته باشم، فهمیدم نباید همیشه کنار بیام، فهمیدم دلسوزی زیاد اشتباهه، فهمیدم باید خودم رو جای درست خرج کنم و فهمیدم تهش فقط خودم رو دارم، آره تجربه‌هام از من چیزی ساخته که دیگه نمیخوام و نمیتونم مثل قبل باشم.

آره عوض شدم چون ارزش خودم رو فهمیدم، فهمیدم باید خودم رو دوست داشته باشم، فهمیدم نباید همیشه کنار بیام، فهمیدم آدم‌ها شبیه حرف‌هاشون نیستن، فهمیدم دلسوزی زیاد اشتباهه، فهمیدم باید خودم رو جای درست خرج کنم و فهمیدم تهش فقط خودم رو دارم، آره تجربه‌هام از من چیزی ساخته که دیگه نمیتونم و نمیخوام مثل قبل باشم.

زندگیم از اونجایی ترسناک شد که فهمیدم اینکه چند روز حالت خوب باشه و بعد دوباره تا مدت‌ها بد باشی اسمش مودی بودن نیست، افسردگیه.

هیچوقت نفهمیدم چقدر دوستت دارم تا اینکه زمان خداحافظی رسید.

اشکال نداره، من فقط فهمیدم هر کسی لیاقت
محبت و لطف‌ منو نداره.

من در نهایت فهمیدم آدم‌ها لیاقت دوست داشته شدن رو ندارن، باید بذاری برای رسیدن بهت تلاش کنن و هیچوقت نرسن، رسیدن آدم‌ها رو هار میکنه و آدم هار اونقدر بی لیاقته که چشمش رو روی همه چی میبنده.