‏یکی‌ از قشنگ‌ترین فرم های دوست داشتن، «پتو کشیدن رو کسی که خوابش برده» است به نظرم.

قشنگ‌ترین تعریف لانگ دیستنس هم
میرسه به محمود درویش ، اونجا که میگه :
نه دوری که منتظرت باشم و نه نزدیک که به
آغوشت کشم .‌ نه از آنِ منی که قلبم تسکین گیرد
و نه از تو بی‌نصیبم که فراموشت کنم !

‌

. .

از مشکلات رابطه ی لانگ دیستنس
اینه که تو الان به بغلش نیاز داری، نیست. میخوای زنگ بزنی بگی ۵ دقیقه دیگه میام دنبالت، نیست.
میخوای باهاش عکس جدید بگیری، نیست. میخوای دعواتونو
رو در رو حل کنی، نیست.
میخوای ببوسیش نیست.
قشنگ‌ انگار نصفی از وجودت
یه جایی دیگه اس!

•
وقتی میخنده مثل‌ مولانا بهش بگید:
«من بهشتم همه در دیدن خندیدن توست
تا تو باشی نشومـ خیره به لب های کسی»

بعدش قشنگ‌تر میخنده :)

「♡」

•
از لحاظ روحی نیاز دارم بشنومـ
"ماهِ امشبُ ببین تو از ماهِ امشبم قشنگ‌ تری"
و باور کنم

♡

مولانا یه نصیحت قشنگِ پدرانه میکنه و میگه:

«هر کسی را همدمِ غمها و تنهایی مدان!
سایه هم راه تو می آید
ولی همراه تو نیست...!»

اون شبی که برای اولین بار بهت میگه دوستت دارم و تا خود صب باهات چت میکنه، قشنگ‌ ترین شب زندگیته.

مولانا یه نصیحت قشنگِ پدرانه میکنه و میگه:

«هر کسی را همدمِ غمها و تنهایی مدان!
سایه هم راه تو می آید
ولی همراه تو نیست...!»

‏«خودم برات میخرم» با اختلاف از قشنگ‌ترین حرفاییه که آدم میتونه از کسی بشنوه.

‏قشنگ‌‌ترین و درست‌ترین رابطه اونیه که بهت این فرصت رو میده که خودت باشی و نخوای نقش بازی کنی..‌.