غم هم همیشه اینجوری نمیاد سراغت که تبدیل به یه سایهٔ سنگین بشی. گاهی اوقات هم یه جوری میاد که یه حس دلنشینه ولی پدرت رو هم در میاره. ولی بهش می‌گی نرو لطفاً. باش. پدرم رو در بیار.

«دلم می‌خواست روی پیشانی‌ام بنویسم لطفاً از من انتظار نداشته باشید همیشه مهربان و آرام و کمک‌کننده باشم، اوقاتی هست که من متنفر و سرد و خسته‌ام و دوست ندارم حتی کسی تصادفی نام مرا صدا کند.»

‏کج فهمی ها و سوء تفاهم هایی که در طول زمان، میتونستن در رابطه حل بشن اما نشدن
ممکنه بعدها به عاملی برای دوری و سرد شدن دو نفر نسبت به همدیگه تبدیل بشن.
لطفاً با همدیگه حرف بزنیم…

نوشته: لطفاً اصرار نکنید. هیچ‌وقت؛ به هیچ‌کس، برای هیچ‌چیزی و هیچ‌کاری.

پروردگارا؛ وقتی مرا برکت می‌دهی لطفاً
خانواده و دوستانم را فراموش نکن.

من دوست دارم همه‌ی ما برنده شویم.

اللهُم خیر الأمور، خیر الأشخاص، خیر الأیام.

خدایا
بهترینِ چیزها،
بهترینِ آدم‌ها،
بهترینِ روزها
لطفاً 🫶🏻

دلداری هرشب خودم به خودم:
یکم دیگه هم لطفاً صبر کن
شاید درست شد ....

مرسی که پرسیدی، نه حالم خوب نیست لطفاً حرف زدن رو ادامه نده.

لطفاً برنگرد، خب؟
من قلبم خیلی احمقه.
دوباره ی دلیل برای بخشیدنت پیدا میکنه.

لطفاً یه بار دیگه تکرار کن چیزی که گفتی رو٫ غرق شده بودم تو فکرش.