شما که غریبه نیستید:
دیگه هیچ حسی نمونده تو وجودم جز حس علاقه به مادیات..>>

همیشه وقتی یکیو دوست داری ‌، روش حساس تر میشی
با کاراش زودتر دلخور میشی چون دوست نداری اون کارو یا رفتارو از اون فرد ببینی ‌، مدام بحث میکنی باهاش و بهش گیر میدی کلا نسبت به همه چیز دورش حساس میشی ‌، اینکه کجا میره با کی میره چکار میکنه
این بی اعتمادی نیست ، این خود دوست داشتنه و من تورو همینقدر حساسانه دوست دارم :)

اعتمادی که با رفتار از بین رفته،با حرف برنمیگرده.

یه رابطه‌ی سالم قبل از هر چیز به «اعتماد» نیاز داره و بی‌اعتمادی فقط با خیانت به وجود نمی‌آد. قول‌هایی که عملی نمی‌شن، رفتارهایی که رنگ ثبات ندارن و حرف و عملی که یکی نباشن، بزرگ‌ترین دشمن حس اعتماد هستن.


.

آدمی که اول دوستی میشینه پشت همه برات حرف میزنه و از بدی دیگران میگه، بدون آدم قابل اعتمادی نیست! کسی که بجای حرف زدن از خودش، از ضعف های دیگران صحبت میکنه، بدون دور نیست اون روزی که پیش کسی دیگه از نقص های تو حرف بزنه.

‏همه‌ی حسارو هم‌ زمان دارم
ترس ، استرس ، عذاب وجدان ، درماندگی ، بی‌اعتمادی ، نفرت، غم ، ناامیدی، افسردگی، بی‌قراری و …

some people want material things.
I just want peace, happy times and people who love me.

برخی افراد چیزهای مادی می خواهند.
من فقط‌ صلح ، روزهای شاد و افرادی که مرا دوست دارند را میخواهم ...

یک چیزایی قابل جبران نیست ...

مثل حرمت هایی که شکسته شد ...!
دل هایی که شکست ..
شخصیت هایی که خورد شد ...! 
و اعتمادی که دیگه نموند ...
حق هایی که خورده شد
اشک هایی که ریخته شد ...!

اینا قابل بخشش نیست ..
قابل جبران هم نیست ...! 

من از نبودن کسی ناراحت نمیشم، فقط بابت اعتمادی که از بین رفت و احساسی که حیف شد، غمگین میشم.

من از نبودن کسی ناراحت نمی شم،فقد بابت اعتمادی که از بین رفت و احساسی که حیف شد،غمگین می شم.